Wnioskodawca zwrócił się do urzędu skarbowego o udostępnienie informacji publicznej w postaci kserokopii lub wydruków komputerowych wykazu korespondencji wychodzącej i przychodzącej, w określonym czasie, do urzędu skarbowego. Naczelnik urzędu skarbowego odmówił udostępnienia wskazanych przez wnioskodawcę informacji. Organ powołał się na art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 roku, nr 112, poz. 1198, ze zm. ) oraz na ustawową - na mocy ustawy o ochronie danych osobowych z 29 sierpnia 1997 roku - ochronę danych osobowych. W swojej decyzji argumentował między innymi, iż rejestry korespondencji nie stanowią informacji, która może być udzielona jako informacja publiczna. Ponadto dane zawarte w prowadzonych rejestrach korespondencji wychodzącej "Pocztowa książka nadawcza" i korespondencji wpływającej do urzędu w systemie komputerowym zawierają między innymi dane imienne, adresowe, numer NIP osób fizycznych, firm, które podlegają ustawie o ochronie danych osobowych. Zdaniem organu rejestr korespondencji wpływającej do urzędu zawiera dodatkowo informację opisową "dotyczy", w której w krótki sposób pracownik urzędu opisuje sprawę pisma skierowanego do urzędu.
Od decyzji wnioskodawca wniósł skargę do WSA.
Anonimizacja dokumentu
WSA rozpatrując sprawę stwierdził, iż zapewnieniu ochrony w zakresie przyjmowanej i wysyłanej korespondencji służy anonimizacja danych, uwzględniając charakter osób których dotyczy, tak aby osoby o jakich mowa w ustawie w zakresie korespondencji mogły korzystać z pełnej autonomii informacyjnej. Anonimizacja danych dotycząca ustawowo określonego kręgu osób, polega na usunięciu wszelkich danych pozwalających na ich identyfikację. W praktyce oznaczałoby to wypranie ewentualnego przekazywanego materiału z wszelkiej istotnej treści, a wnioskodawca otrzymałby zestawienie zawierające kolejne numery porządkowe, daty i informacje, że takiego to a takiego dnia wpłynęło lub zostało wysłane pismo. WSA uznał jednak, że organ administracji zobowiązany był udzielić dostępu do informacji publicznej, stosując wszystkie wyżej opisane zasady, natomiast do organu nie należy najzupełniej konstatacja celu i przydatności jakiemu jej udzielenie miałoby służyć. Rozważanie nad potrzebą wyjawienia interesu publicznego, jakiemu miałoby służyć uzyskanie informacji publicznej, z mocy przepisu art. 3 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 roku, nr 112, poz. 1198, ze zm. ), dotyczy wyłącznie informacji przetworzonej. Zdaniem Sądu przetworzenie informacji, o jakim mowa w powołanym przepisie, polega na dokonaniu zmian w jej treści, a nie na odjęciu z jakiegoś dokumentu elementów nie związanych z jego treścią. W tej sytuacji zdaniem WSA należy przyjąć, że tzw. anonimizacja dokumentu, polegająca na wykreśleniu z jego treści różnych elementów, nie jest przetworzeniem informacji.
Na podstawie: Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 22 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Go 48/12, prawomocny