Błąd w obliczeniu ceny nie występuje jedynie wówczas, gdy są to omyłki rachunkowe, rzeczowe. Omyłki rachunkowe to uchybienia o charakterze arytmetycznym – efekt wadliwego wykonania działań na liczbach. Do omyłki rachunkowej, z zastrzeżeniem jej oczywistego charakteru, odnosi się art. 87 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo zamówień publicznych (p.z.p.). Oczywista omyłka rachunkowa podlega obligatoryjnej poprawie. Na gruncie p.z.p. błąd statuuje inną sytuację prawną. Oferta dotknięta błędem w obliczeniu ceny nie podlega "uzdrowieniu" i musi zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. W ocenie Izby, błąd w ofercie, w tym błąd w obliczeniu ceny oferty, polega na niezgodności z istniejącym stanem rzeczy. Izba ocenia też, że do przyjęcia, że wskazanie stawki podatku VAT w nieprawidłowej wysokości skutkuje zaistnieniem błędu w obliczeniu ceny, niezbędne jest, aby zamawiający wymagał w specyfikacji istotnych warunków zamówienia wskazania przez wykonawców wysokości stawki podatku.
Należy podkreślić, że obowiązkiem zamawiającego wynikającym z art. 36 ust. 1 pkt 12 p.z.p. jest ustalenie sposobu obliczenia ceny oferty. Błąd w obliczeniu ceny oferty ma miejsce wtedy, gdy wykonawca oblicza cenę oferty inaczej, niż zostało to ustalone przez zamawiającego. Postulat równego traktowania wykonawców oraz uczciwej konkurencji zawarty w art. 7 ust. 1 p.z.p. wymaga od zamawiającego dokonywania czynności w postępowaniu wyłącznie według reguł wynikających z postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Zamawiający czyni zadość wymaganiom zawartym w art. 7 ust. 1 p.z.p. i nie dopuszcza się obrazy art. 89 ust. 1 p.z.p., gdy odrzuca ofertę tylko z powodu niezgodności z wymaganiami, które zostały w wprost zapisane w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego nie można przyjąć, że wymaganie wskazania w ofercie wysokości stawki podatku od towarów i usług nie musi mieć źródła w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, mimo że obciążenie wynagrodzenia wykonawcy kwotą podatku wynika wprost z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa.
Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 20 stycznia 2011 r., KIO 49/11
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line
Źródło: www.uzp.gov.pl, stan z dnia 18 lutego 2011 r.