Takie możliwości powstają w związku z wejściem w życie z dniem 10 kwietnia 2010 r. ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 47, poz. 278). Ustawa ma na celu wdrożenie przepisów dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (Dz. Urz. L 376 z 27.12.2006, s. 36).
Wejście w życie ustawy o świadczeniu usług ma zrealizować cel dyrektywy o usługach polegający na urzeczywistnieniu w pełni zintegrowanego rynku w dziedzinie usług, co przełoży się na wzrost gospodarczy oraz stworzenie nowych miejsc pracy w tym sektorze.
Nowa regulacja dotyczy m.in. działalności związanej z wykonywaniem większości zawodów regulowanych (np. radców prawnych, doradców podatkowych, architektów), rzemieślników, usług dla przedsiębiorstw (np. doradztwo w zakresie zarządzania, organizacja imprez), działalności handlowej (zarówno detalicznego jak i hurtowego obrotu towarami i usługami), usług turystycznych, hotelarskich, gastronomicznych, szkoleniowych czy edukacyjnych.
Podmiotom z innych państw członkowskich UE oraz państw EOG oraz podmiotom krajowym ułatwione zostaje podejmowanie i wykonywanie działalności usługowej m.in. poprzez uwzględnianie spełnionych wymogów zgodnie z przepisami jednego z państw przez organy właściwe państwa, na terytorium którego podejmują działalność usługową (co do zasady uznawanie dokumentów potwierdzających spełnienie warunków podejmowania i wykonywania działalności usługowej określonych przepisami prawa, w tym gwarancji i ubezpieczeń oraz generalny zakaz wymogu przedłożenia dokumentów w formie oryginałów, poświadczonych kopii lub poświadczonych tłumaczeń).
Zagwarantowana zostaje swoboda świadczenia usług transgranicznych. Utworzone pojedyncze punkty kontaktowe, umożliwić mają dokonanie wszystkich niezbędnych procedur administracyjnych związanych z podejmowaniem i wykonywaniem działalności usługowej.
Zakres podmiotowy ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje podmioty, które nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.) w szczególności podmioty świadczące usługi transgraniczne. Natomiast zakres przedmiotowy ustawy o świadczeniu usług jest węższy niż zakres przedmiotowy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jest on określony przez definicję usługi, zgodną z postanowieniami TWE, która obejmuje świadczenie wykonywane na własny rachunek, zwykle za wynagrodzeniem, w szczególności świadczenie usług budowlanych, handlowych oraz świadczenie usług w ramach wykonywanego zawodu regulowanego.
Wejście w życie ustawy o świadczeniu usług ma zrealizować cel dyrektywy o usługach polegający na urzeczywistnieniu w pełni zintegrowanego rynku w dziedzinie usług, co przełoży się na wzrost gospodarczy oraz stworzenie nowych miejsc pracy w tym sektorze.
Nowa regulacja dotyczy m.in. działalności związanej z wykonywaniem większości zawodów regulowanych (np. radców prawnych, doradców podatkowych, architektów), rzemieślników, usług dla przedsiębiorstw (np. doradztwo w zakresie zarządzania, organizacja imprez), działalności handlowej (zarówno detalicznego jak i hurtowego obrotu towarami i usługami), usług turystycznych, hotelarskich, gastronomicznych, szkoleniowych czy edukacyjnych.
Podmiotom z innych państw członkowskich UE oraz państw EOG oraz podmiotom krajowym ułatwione zostaje podejmowanie i wykonywanie działalności usługowej m.in. poprzez uwzględnianie spełnionych wymogów zgodnie z przepisami jednego z państw przez organy właściwe państwa, na terytorium którego podejmują działalność usługową (co do zasady uznawanie dokumentów potwierdzających spełnienie warunków podejmowania i wykonywania działalności usługowej określonych przepisami prawa, w tym gwarancji i ubezpieczeń oraz generalny zakaz wymogu przedłożenia dokumentów w formie oryginałów, poświadczonych kopii lub poświadczonych tłumaczeń).
Zagwarantowana zostaje swoboda świadczenia usług transgranicznych. Utworzone pojedyncze punkty kontaktowe, umożliwić mają dokonanie wszystkich niezbędnych procedur administracyjnych związanych z podejmowaniem i wykonywaniem działalności usługowej.
Zakres podmiotowy ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje podmioty, które nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.) w szczególności podmioty świadczące usługi transgraniczne. Natomiast zakres przedmiotowy ustawy o świadczeniu usług jest węższy niż zakres przedmiotowy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jest on określony przez definicję usługi, zgodną z postanowieniami TWE, która obejmuje świadczenie wykonywane na własny rachunek, zwykle za wynagrodzeniem, w szczególności świadczenie usług budowlanych, handlowych oraz świadczenie usług w ramach wykonywanego zawodu regulowanego.
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line