SN: odrzucenie przez sąd drugiej instancji zażalenia to nie zawsze jego rozpoznanie

Odrzucenie przez sąd drugiej instancji zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji nie jest rozpoznaniem zażalenia w rozumieniu art. 394(1) 2 KPC. Teza ta ma bardzo duże znaczenie praktyczne dla postępowań zażaleniowych w polskiej procedurze cywilnej - twierdzi adw. Przemysław Wierzbicki.

Kancelaria "Wierzbicki Adwokaci i Radcowie Prawni" Sp. k. poinformowała, że  adw. Przemysław Wierzbicki  z sukcesem reprezentował przed Sądem Najwyższym klienta - spółkę z branży usług spedycyjnych w precedensowej sprawie, w której Sąd Najwyższy uwzględnił zażalenie na postanowienie sądu II instancji o odrzuceniu zażalenia wniesionego przez spółkę.

Zażalenie zostało wniesione przez spółkę od niekorzystnego dla niej postanowienia sądu wieczysto-księgowego o umorzeniu postępowania. Sąd Rejonowy błędnie wysłał swoje postanowienie na adres rejestrowy spółki (pomimo iż podała ona w postępowaniu inny adres do doręczeń), a następnie, zorientowawszy się w pomyłce sekretariatu - wysłał na adres wskazany dla doręczeń. Sąd II instancji zaś, opierając się na dacie pierwszego (nieskutecznego) doręczenia, odrzucił zażalenie na posiedzeniu niejawnym.

Sprawa dotyczyła, między innymi, interpretacji art. 394(1) § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym, w sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna, zażalenie przysługuje także na postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, z wyjątkiem postanowień, o których mowa w art. 3981 KPC, a także postanowień wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji. Jednocześnie, zgodnie z art. 394 § 1 pkt. 11) KPC, zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje wyłącznie na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest odrzucenie zażalenia.

O precedensowym charakterze sprawy świadczy chociażby fakt, iż sąd II instancji dwukrotnie odrzucał zażalenie spółki, wniesione przez Kancelarię - argumentując, że w przedmiotowej sprawie spółce nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego. Jednakże zażalenie spółki na drugie odrzucenie jej zażalenia zostało uwzględnione przez sąd II instancji i sprawa została skierowana do Sądu Najwyższego.

Z przyjemnością możemy zatem poinformować, iż na mocy postanowienia Sądu Najwyższego, uwzględniającego argumenty podnoszone przez Kancelarię w zażaleniu, decyzja o odrzuceniu pierwotnego zażalenia spółki została uchylona, zaś sprawa będzie ponownie rozpatrywana przez sąd II instancji.

Sąd Najwyższy zgodził się z tezą zażalenia, iż odrzucenie przez sąd drugiej instancji zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji nie jest rozpoznaniem zażalenia w rozumieniu art. 394(1) § 2 KPC.

Powyższa teza ma bardzo duże znaczenie praktyczne dla postępowań zażaleniowych w polskiej procedurze cywilnej i zarazem potwierdza rozwój praktyki Kancelarii w zakresie sporów sądowych. Szczególnie cieszy Nas wzgląd na fakt, iż dociekliwość Kancelarii i konsekwencja w dążeniu do celu doprowadziła ostatecznie do powyższego, jakże korzystnego dla klienta, rozstrzygnięcia.