Unormowania dotyczące sposobu opodatkowania części wspólnych budynków i gruntów są odmiennie interpretowane w orzecznictwie i w doktrynie.
W myśl art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) - dalej u.p.o.l. - jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od gruntu oraz części budynku stanowiących współwłasność ciąży na właścicielach lokali w zakresie odpowiadającym częściom ułamkowym.
W orzecznictwie administracyjnym dominuje pogląd, że te części powierzchni użytkowej budynków i powierzchni gruntów, które na podstawie art. 3 ust. 5 u.p.o.l. nie są objęte obowiązkiem podatkowym nie podlegają opodatkowaniu.
Odmienne stanowisko prezentują przedstawiciele doktryny. Ich zdaniem do części nieobjętej obowiązkiem podatkowym powinny mieć zastosowanie ogólne zasady opodatkowania nieruchomości wspólnych z art. 3 ust. 4 u.p.o.l.
Minister zapowiedział, że szczegółowo przeanalizuje dokonanie stosownych zmian w przepisach ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line
Źródło: Biuro Prasowe Sejmu, stan z dnia 24 sierpnia 2012 r. (interpelacja poselska nr 6962/12)