Autorzy - prawnicy z praktyki procesowej kancelarii - przypominają, że art. 45 ust. 1 Konstytucji wymienia instytucję wyłączenia sędziego. Jak wskazał w swoim orzeczeniu Trybunał Konstytucyjny, rola opisywanej instytucji jest oczywista i sprowadza się do eliminowania wszelkich przyczyn, mogących skutkować w otoczeniu jakimikolwiek wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznawaniu określonej sprawy.
Jak podkreślają, istotny argument w tym zakresie podał NSA w postanowieniu II FZ 1351/14, wskazując, że przyjęcie poglądu o wyłączeniu sędziów orzekających wcześniej w innych sprawach skarżącej nie tylko byłoby racjonalnie nieuzasadnione, ale również zamknęłoby skarżącej drogę do sądu. Gdyby automatycznie wyłączać sędziów, którzy orzekali w jakichkolwiek sprawach, w których pojawia się nazwisko skarżącej to wkrótce mogłoby zabraknąć sędziów, którzy mogliby orzekać w jej sprawach. To pozbawiłoby skarżącą prawa do sądu.
Czytaj: NSA: sędzia nie podlega wyłączeniu bo orzekał w innej sprawie>>>
W postanowieniu II OZ 750/14 NSA wskazał także, że oceny podstaw wyłączenia nie może zmienić subiektywne przekonanie skarżących co do wadliwego, niewłaściwego sposobu orzekania we wcześniejszych sprawach z udziałem skarżącej. Nie jest dopuszczalne żądanie wyłączenia sędziego tylko z tego powodu, że wnioskodawca kwestionuje zasadność rozstrzygnięć w innych sprawach z udziałem tego sędziego.
Więcej>>>
ID produktu: 40147304 Rok wydania: 2012
Autor: Barbara Adamiak,Janusz Borkowski
Tytuł: Metodyka pracy sędziego w sprawach administracyjnych>>>
Przekonanie strony to za mało do wyłączenia sędziego
Przyczyną wyłączenia sędziego nie może być jednak subiektywne przekonanie strony o jego stronniczości. Także rozpoznanie wcześniej podobnej sprawy lub innej sprawy strony nie wyłącza sędziego piszą Joanna Duda, Maciej Kiełbowski z kancelarii Wardyński i Wspólnicy.