Planowany środek zaskarżenia ma się przyczynić do ograniczenia zjawiska zbyt częstego cofania postępowania do sądu pierwszej instancji, co w wielu wypadach niepotrzebnie wydłuża postępowanie.
Projekt przewiduje wprowadzenie możliwości wniesienia zażalenia na postanowienia sądu drugiej instancji, których przedmiotem jest zwrot kosztów procesu, skazanie świadka, biegłego, strony i osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka, odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia, do innego składu tego sądu (tzw. zażalenie poziome), z wyjątkiem postanowień wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji.
Liberalizacji mają ulec skutki wniesienia apelacji do sądu niewłaściwego. Termin do wniesienia apelacji, uważać się będzie za zachowany także wtedy, gdy przed jego upływem strona wniesie apelację do sądu drugiej instancji. W takim wypadku sąd ten niezwłocznie prześle apelację do sądu, który wydał zaskarżony wyrok.
Zmiany mają również dotknąć dopuszczalności skargi kasacyjnej. Przykładowo, niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia, skarga kasacyjna przysługiwać będzie także w sprawach o odszkodowanie z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem.


Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line