To sprawa z 30 czerwca 2003 roku. Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym został wydany 30 sierpnia 2004 roku. Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych uwzględniła tę skargę, uchyliła zaskarżony nakaz zapłaty w całości i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania sądowi rejonowemu.

 

Cena promocyjna: 99 zł

|

Cena regularna: 99 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 99 zł


Rażące naruszenie prawa materialnego oraz procesowego 

Zastępca Prokuratora Generalnego Robert Hernand, wnosząc skargę nadzwyczajną, wskazywał, że dysproporcja pomiędzy kwotą pożyczki wynoszącą 3 tysiące złotych, a kwotą do zapłaty wynikającą z nakazu pozwala na uznanie, że określone w umowie oprocentowanie było sprzeczne z celem i naturą umowy pożyczki oraz zasadami współżycia społecznego. Ustalone w umowie odsetki przekraczały bowiem kwotę 73 tysięcy złotych w stosunku rocznym. 

- Celem umowy pożyczki nie może być nadmierne wzbogacenie po stronie pożyczkodawcy i faktyczne doprowadzenie pożyczkobiorcy do pozbawienia go jakiejkolwiek możliwości spłaty zadłużenia. Oczywiście umowa pożyczki może zapewniać pożyczkodawcy wymierne korzyści np. w postaci odsetkowej. Nie powinna natomiast dawać mu nadmiernych zysków, niemożliwych do osiągnięcia w normalnym obrocie, zwłaszcza, jeśli stanowi wykorzystanie sytuacji finansowej dłużnika otrzymującego pożyczkę - dodał. 

Czytaj: Była kolizja, jest zbyt niskie odszkodowanie - prokuratura kieruje skargę nadzwyczajną>>

Wskazał również, że usankcjonowanie nakazem zapłaty żądania wygórowanych kwot, całkowicie nieproporcjonalnych do wysokości udzielonej pożyczki jest sprzeczne z poczuciem sprawiedliwości. - Tym bardziej że prawomocny nakaz zapłaty opatrzony klauzulą wykonalności jest podstawą możliwości egzekwowania przez wierzyciela wskazanych w nim kwot, przy pomocy środków przymusu sankcjonowanych przez państwo - dodał.

W latach 2017-2020 prokuratorzy skierowali 115 środków prawnych na rzecz osób poszkodowanych, które w wyniku lichwiarskich działań, utraciły prawo własności nieruchomości bądź taką utratą są zagrożone. 48 postępowań sądowych zostało zakończonych prawomocnymi wyrokami uwzględniającymi powództwo prokuratora. W wyniku podjętych działań prokuratorzy doprowadzili do odzyskania mienia utraconego czy też zagrożonego utratą w wysokości ponad 4,5 mln zł, natomiast we wszystkich 115 postępowaniach wartość mienia utraconego czy zagrożonego utratą to kwota niemal 25 milionów złotych.