Chodzi o art. 434 par. 1 Kodeks postępowania karnego. Wynika z niego, że jeśli sąd I instancji w opisie przestępstwa, które przypisał oskarżonemu, pominie jedno z ustawowych znamion tegoż czynu, to sąd II instancji nie może poprawić opisu czynu na niekorzyść oskarżonego. A jeśli opis czynu nie wypełnia przestępstwa, to oskarżonego trzeba uniewinnić.

RPO zwrócił się do ministra sprawiedliwości, by rozważył zainicjowanie zmiany przepisów. 

 

Magdalena Błaszczyk, Anna Zientara

Sprawdź  

Cena promocyjna: 20.61 zł

|

Cena regularna: 22.9 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł


Jedno pominięcie prowadzi do uniewinnienia

Rzecznik wyjaśnia, że jeśli pokrzywdzony, lub też prokurator nie zarzuci w apelacji sądowi I instancji, że pominął jedno ze znamion przestępstwa w opisie czynu sprawcy, to sąd apelacyjny będzie musiał wydać wyrok uniewinniający. - Załóżmy, że zostałeś pobity na ulicy i okradziony (zabrano ci portfel). To jest rozbój. Jeśli jednak sąd w I instancji wymierzy karę za rozbój, ale w opisie sytuacji pominie sprawę portfela – skupiając się na pobiciu, utrzymanie tej kary zależy tylko od tego, co zostanie napisane w apelacji. Jeśli złożysz apelację, w której nie będzie mowy o złym opisie czynu, to sąd II instancji będzie musiał sprawcę uniewinnić -  i to mimo zgromadzenia wszystkich dowodów jego winy - wyjaśnia. 

Czytaj: Psycholog: wymiar sprawiedliwości powinien wspierać ofiary przestępstw>>

Nie ma wystarczającej ochrony praw

W ocenie Adama Bodnara, taki kształt przepisów nie zapewnia w wystarczającym stopniu praw pokrzywdzonego. Jak dodaje, sąd odwoławczy, badając obrazę przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, winien brać pod uwagę rzeczywiście dokonany czyn przypisany sprawcy, nie zaś jedynie sformułowany w tymże wyroku opis czynu.

Czytaj w LEX: Zmiany w uzasadnianiu orzeczeń sądów karnych >

Rzecznik przyłączył się też do postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie pytania prawnego Sądu Okręgowego w Szczecinie (sygn. akt P 15/19) w takiej sprawie. W swoim stanowisku podniósł, że art. 434 par. l Kpk jest niezgodny z Konstytucją. 

Czytaj w LEX: Najważniejsze zmiany dużej nowelizacji procedury karnej z 2019 r. >

- Problem podniesiony w pytaniu prawnym wymaga podjęcia inicjatywy ustawodawczej. Zasygnalizowany problem budzi istotne wątpliwości co do zasadności utrzymywania w mocy obecnych rozwiązań.  Zarazem problem ten można rozwiązać bez konieczności oczekiwania na orzeczenie TK - na drodze legislacyjnej - dodaje. 

Zobacz procedury w LEX:

Dyrektywy orzekania na niekorzyść oskarżonego w postępowaniu odwoławczym >

Dyrektywy orzekania na korzyść oskarżonego w postępowaniu odwoławczym >