Ustawa z 29.12.1992 r, o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2017 r. poz. 1414) przewiduje obowiązek przechowywania przez nadawców zapisów audycji, reklam i innych przekazów. Wprowadzenie takiego obowiązku podyktowane było potrzebą zagwarantowania skutecznych środków dochodzenia praw przez osobę pokrzywdzoną poprzez rozpowszechnianie programów bądź reklam w radiu lub telewizji. Konieczność utrwalania przekazów umożliwia również sprawowanie kontroli przez Przewodniczącego KRRiT nad działalnością nadawców.
Szczegółowe warunki realizacji powyższego obowiązku są obecnie ujęte w akcie wykonawczym – rozporządzeniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z 6.07.2000 r. w sprawie sposobów utrwalania i przechowywania przez nadawców audycji, reklam i innych przekazów (Dz.U. Nr 65, poz. 786). Akt ten zostanie zastąpiony nowym rozporządzeniem KRRIT z 28.09.2017 r. w sprawie sposobów utrwalania i przechowywania przez nadawców audycji, reklam i innych przekazów (Dz.U. poz. 1862). W porównaniu z poprzednim rozporządzeniem, nowy akt wykonawczy stanowi, że utrwalane i przechowywane przekazy mają mieć postać cyfrową. Nie będą również wskazywane typy nośników informacji, które mają być wykorzystywane przez nadawców – obecnie wskazuje się, że materiały mają być utrwalane na taśmach magnetycznych w kasetach VHS i CC lub na płytach CD i DVD.
Nowością będzie również konieczność umieszczania w materiałach informacji o rzeczywistym czasie ich emisji (tzw. zegara elektronicznego).
Nowe rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia.
Źródło: www.dziennikustaw.gov.pl