Ogólne warunki przewozu większości z dużych przewoźników lotniczych przewidują obecnie konstrukcję tzw. „kuponów na przelot”, inaczej nazywanych „odcinkami biletu lotniczego”. Czym one są? Według informacji prawnej zawartej na stronie jednego z przewoźników: „Kupon na Przelot” oznacza część Biletu określoną jako „ważna na przewóz” […]
Oznacza to, że kupując u przewoźnika łącznie dwa lub więcej „przeloty” nie otrzymamy dwóch biletów, a zgodnie z powyższym – jeden bilet w którym zawierają się dwa kupony na przelot.

Zastanowić się należy nad tym, czy jest to zabieg wpływający w jakikolwiek sposób na sytuację prawną konsumenta dokonującego takiego zakupu, czy może jest to wyłącznie kwestia nomenklatury?
Odpowiedź na powyższe pytanie udziela nam dalsza lektura ogólnych warunków przewozu jednego z przewoźników. Odnajdziemy w nich zapis:
Taryfa zastosowana w dacie wystawienia Biletu obowiązuje wyłącznie dla Biletu wykorzystanego w całości i w kolejności poszczególnych Kuponów na Przelot, dla określonej podróży i w określonych datach. Wszelkie niezgodne wykorzystanie Biletu może spowodować zapłatę dodatkowej taryfy na podstawie warunków wskazanych poniżej.
I dalej: […] Pasażer może być zobowiązany do zapłaty taryfy dodatkowej […] równiej różnicy między Taryfą Brutto początkowo zapłaconą a Taryfą Brutto, która Pasażer powinien był zapłacić przy wystawieniu Biletu na podróż rzeczywiście wykonaną przez Pasażera.
 
imagesViewer

 

Okazuje się więc, że powyższa kwestia, pozornie dotycząca wyłącznie nomenklatury, może mieć surowe reperkusje dla pasażera. Może on być zobowiązany do uiszczenia dodatkowej opłaty w sytuacji niewykorzystania kuponów w określony powyżej sposób.
Omawiana regulacja budzi mój moralny sprzeciw. Co więcej, twierdzę, że zachodzić mogą przesłanki do uznania jej za klauzulę abuzywną w rozumieniu artykułu 3851 Kodeksu Cywilnego.
Kwestię tą pozostawiam jednak dalszej dyskusji środowiska prawniczego, celem tego artykułu jest bowiem jedynie przestrzeżenie konsumentów o niniejszej praktyce przewoźników lotniczych.

Przykład:
Konsument X planuje skorzystać z usług przewoźnika lotniczego na przewóz z miejscowości A do B i powrotnie, z miejscowości B do A. Zakupuje bilet na dwa przeloty (dwa kupony na przelot) za kwotę łączną 1550 zł. Decyduje się jednak odbyć podróż do miejscowości B samochodem, a bilet lotniczy wykorzystać tylko w drodze powrotnej. W takiej sytuacji zobowiązany będzie przez przewoźnika lotniczego do zapłaty taryfy dodatkowej równiej różnicy między Taryfą Brutto początkowo zapłaconą a Taryfą Brutto, która Pasażer powinien był zapłacić przy wystawieniu Biletu na podróż rzeczywiście wykonaną przez Pasażera – czyli kwoty w wysokości, w zależności od rozumienia pojęcia „Taryfa Brutto początkowo zapłacona” (jako taryfy zapłaconej tylko za kupon zrealizowany czy jako taryfy zapłaconej za oba kupony), 1648 lub 585 zł. (kwoty dla przykładowej podróży zaczerpnięte z portalu internetowego jednego z przewoźników lotniczych funkcjonującego na polskim rynku)

Autor: Paweł Guzowski – student IV roku prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego