Zgodnie z dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. 2006.347.1) transgraniczne usługi przewozowe podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w każdym państwie członkowskim naliczanym za daną odległość pokonaną na jego terenie. Tymczasem Polska wprowadziła szczególny system podatku VAT w odniesieniu do usług międzynarodowego transportu pasażerskiego, wykonywanego sporadycznie autokarami zarejestrowanymi za granicą. Kierowca pojazdu jest zobowiązany do zapłaty podatku w urzędzie celnym z chwilą wjazdu na terytorium Polski, a kwota podatku jest ustalana ryczałtowo w zależności od liczby pasażerów, bez względu na odległość pokonaną przez dany autokar na terytorium Polski. Ponadto, wbrew unijnej dyrektywie, zagraniczne przedsiębiorstwo przewozowe nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT zapłaconego w Polsce, na przykład za zakupione paliwo. Niezgodne z prawem jest także narzucenie dodatkowych formalności na granicy: konieczność wypełnienia specjalnej deklaracji składanej w dwóch egzemplarzach przez kierowcę autokaru.
Według zapewnień Ministerstwa Finansów w resorcie jest już gotowa propozycja zmian legislacyjnych, które dostosują polskie przepisy do wymogów regulacji unijnych. Zmiany w polskich przepisach powinny wejść w życie w ciągu najbliższych miesięcy.
(Wyrok TS z 6 maja 2010 r. w sprawie C-311/09 Komisja Europejska przeciwko Polsce)
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line