Prawo Unii dotyczące etykietowania wyrobów czekoladowych i kakaowych zawarte w dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych oraz dyrektywie 2000/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 czerwca 2000 r. odnosząca się do wyrobów kakaowych i czekoladowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi harmonizuje ich nazwy handlowe. Jeżeli wyroby te zawierają do 5% tłuszczów roślinnych innych niż masło kakaowe (zwanych zastępczymi), ich nazwa pozostaje niezmieniona, ale oznakowane ich etykiety powinno zawierać napisaną pogrubionym drukiem specjalną wzmiankę: „oprócz masła kakaowego zawiera tłuszcze roślinne”.
W przypadku produktów zawierających wyłącznie masło kakaowe możliwe jest podanie tej informacji na ich etykiecie, z zastrzeżeniem, że jest ona poprawna, neutralna, obiektywna i nie wprowadza konsumenta w błąd.
Przepisy włoskie przewidują możliwość dodania lub włączenia do nazw handlowych wzmianki „czysta czekolada” albo umieszczenia jej w innym miejscu na etykiecie wyrobów niezawierających tłuszczów zastępczych i określają grzywny administracyjne (od 3000 do 8000 EUR) za naruszenie tych przepisów.
Komisja wniosła do Trybunału skargę przeciwko Włochom o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wskazując, że wprowadziły one dodatkową nazwę handlową dla wyrobów czekoladowych, zgodnie z którą mogą być one lub nie mogą być uważane za „czyste”, co zdaniem Komisji stanowi naruszenie dyrektywy i jest niezgodne z orzecznictwem Trybunału. Komisja uważa, że konsument powinien zostać poinformowany o obecności lub braku tłuszczów zastępczych w czekoladzie poprzez oznakowanie na etykiecie, a nie poprzez użycie odrębnej nazwy handlowej.
Trybunał przypomniał na wstępie, że Unia Europejska wprowadziła pełną harmonizację nazw handlowych wyrobów kakaowych i czekoladowych, mającą na celu zagwarantowanie jednolitości rynku wewnętrznego. Nazwy te są jednocześnie obowiązkowe i zastrzeżone dla wyrobów wymienionych w przepisach unijnych. Uściśliwszy to, Trybunał stwierdził, że przepisy te nie przewidują nazwy handlowej „czysta czekolada” ani nie zezwalają na jej wprowadzenie przez ustawodawcę krajowego. W tej sytuacji przepisy włoskie są niezgodne z systemem nazw handlowych ustalonym przez prawo Unii.
Ponadto Trybunał wskazał, że system podwójnego nazewnictwa wprowadzony przez włoskiego ustawodawcę nie spełnia również wymogów prawa Unii, aby konsument otrzymał poprawną, neutralną i obiektywną informację, która nie wprowadza go w błąd. W orzecznictwie Trybunału zostało już bowiem stwierdzone, że dodanie tłuszczów zastępczych do wyrobów kakaowych i czekoladowych spełniających określone w przepisach unijnych wymogi dotyczące zawartości minimalnych nie zmienia charakteru tych wyrobów w sposób istotny, powodujący ich przekształcenie w wyroby innego rodzaju i w konsekwencji nie uzasadnia ich odrębnych nazw handlowych.
Trybunał dodał natomiast, że zgodnie z uregulowaniami Unii dodanie w innej części etykiety neutralnej i obiektywnej wskazówki informującej konsumentów o tym, iż wyrób nie zawiera tłuszczów roślinnych innych niż masło kakaowe, zgodnie z tym orzecznictwem wystarcza, aby zapewnić prawidłowe poinformowanie konsumentów.
W konsekwencji Trybunał stwierdził, że przepisy włoskie, umożliwiając istnienie dwóch rodzajów nazw handlowych oznaczających wyroby co do zasady takie same, mogą wprowadzać konsumentów w błąd i w ten sposób naruszać ich prawo do prawidłowej, neutralnej i obiektywnej informacji.
Trybunał stwierdził zatem, że Włochy uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy prawa Unii.
Tak wynika z wyroku z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie C-47/09 Komisja Europejska przeciwko Republice Włoskiej.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line

Źródło: http://curia.europa.eu, stan z dnia 25 listopada 2010 r.