Jedna z ostatnich interpretacji indywidualnych dotyczy bardzo ciekawego problemu, a mianowicie ustalenia czy istnieje obowiązek zapłaty daniny solidarnościowej przez spadkobiercę z tytułu otrzymania zysku osiągniętego w 2021 r. przez przedsiębiorstwo w spadku.

Zmarł przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. Za życia przedsiębiorca nie ustanowił zarządcy sukcesyjnego w myśl art. 9 ustawy z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw. Żona zmarłego przedsiębiorcy złożyła zgłoszenie do urzędu skarbowego o kontynuowaniu prowadzenia przedsiębiorstwa. Następnie 10 czerwca 2021 r. przed notariuszem został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia, zgodnie z którym spadek po zmarłym przedsiębiorcy na podstawie ustawy nabyli: żona spadkodawcy w udziale wynoszącym 1/2 części oraz troje rodzeństwa w udziale po 1/6 części. Ponieważ zmarły przedsiębiorca w chwili śmierci pozostawał w związku małżeńskim, w którym obowiązywał ustrój wspólności ustawowej, zatem udział w przedsiębiorstwie w spadku przysługujący żonie wyniósł 3/4 części, zaś udziały przysługujące rodzeństwu wynoszą po 1/12 części każdy.

Czytaj również: Zarządcę sukcesyjnego można powołać przez internet >>

Sprawdź też: Danina solidarnościowa - Procedura pozwala ustalić, czy osoba fizyczna obowiązana jest do zapłaty daniny solidarnościowej oraz wskazuje związane z zapłatą tej daniny obowiązki >>>

Żona zarządcą sukcesyjnym

Tego samego dnia, został także sporządzony akt powołania zarządcy sukcesyjnego, którym została żona. Obecnie zarządca sukcesyjny będący jednocześnie współwłaścicielem przedsiębiorstwa w spadku planuje wypłacić zysk za 2021 r. właścicielom przedsiębiorstwa w spadku w odpowiednich częściach. Zysk przedsiębiorstwa w spadku przekroczył 1 000 000,00 zł.

 

 

Powstała wątpliwość, czy od zysków (dochodów) za 2021 r. przedsiębiorstwo w spadku powinno odprowadzić daninę solidarnościową, o której mowa w art. 30h ustawy o PIT? Zdaniem podatniczki, przepis ten należy stosować do osób fizycznych. Przedsiębiorstwo nie będzie zatem płatnikiem ani podatnikiem daniny solidarnościowej.

Sprawdź też: Wykonywanie zarządu sukcesyjnego - pytania i odpowiedzi >>>

 

Cena promocyjna: 135.2 zł

|

Cena regularna: 169 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 152.09 zł


W interpretacji z 7 czerwca br. Dyrektor KIS stwierdził, że stanowisko podatniczki jest prawidłowe (0114-KDIP3-2.4011.346.2022.2.MR). Potwierdził, że jeżeli przedsiębiorstwo wypłaci zysk, określony w art. 27 ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej, to do tych wypłat nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zatem, do wypłat zysku przez przedsiębiorstwo w spadku nie ma zastosowania art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

 

Eksperci: Dyrektor KIS zastosował wykładnię językową

- Analiza norm prawnych dotyczących przedsiębiorstwa w spadku wskazuje, iż przedsiębiorstwo w spadku nie ma obowiązku odprowadzania daniny solidarnościowej o której mowa w art. 30h ustawy o PIT – stwierdza adwokat Małgorzata Boguszewska Kancelaria Adwokacka Małgorzata Boguszewska i Wspólnicy.

Mecenas Boguszewska dodaje, że ustawa o zarządzenie sukcesyjnym przedsiębiorstwa osoby fizycznej usankcjonowała nowy podmiot, który stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej w zakresie podatków związanych z działalnością tego przedsiębiorstwa. - W myśl art. 1a ust. 2 ustawy o PIT przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem z tytułu dochodów osiąganych w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządu sukcesyjnego. Właściciele przedsiębiorstwa w spadku zgodnie z art. 27 ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw mają prawo do udziału w zyskach i uczestniczą w stratach wynikających z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku, w takim zakresie w jakim przysługuje im udział w przedsiębiorstwie w spadku – stwierdza Małgorzata Boguszewska.

Zwraca ona uwagę, że art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT wyłącza stosowanie przepisów ustawy o PIT do wypłat zysku wynikającego z zarządu sukcesyjnego, o którym mowa w art. 27 ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw.

Czytaj też: Ustawa o zarządzie sukcesyjnym w kontekście sukcesji firm rodzinnych w Polsce >>>

- Przepisy w zakresie zapłaty daniny solidarnościowej jak wynika z treści art. 30h ustawy o PIT odnoszą się wyłącznie do osób fizycznych i na nich jedynie spoczywa obowiązek jej zapłaty – podsumowuje adwokat Boguszewska.

Kolejny ekspert również wskazuje, że należy zgodzić się z interpretacją Dyrektora KIS.

 - Pogląd przedstawiony przez wnioskodawcę i podzielony przez organ jest w praktyce oparty przede wszystkim po prostu na ścisłej treści przepisów ustawy o PIT – czyli na tzw. wykładni językowej – stwierdza Dominik Niewadzi, Tax Manager w ALTO Tax sp. z o.o.

DSF-1 Deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej - WZÓR DOKUMENTU >

 

 

Jego zdaniem, słusznie więc Dyrektor KIS zauważył, że przepisy wprost przewidują, że do wypłat zysku przedsiębiorstwa w spadku ustawa o PIT nie znajduje zastosowania – a zatem nie znajduje zastosowania również regulacja dotycząca daniny solidarnościowej.

-  Cieszy więc, że organ nie próbował forsować tutaj podejścia, które powodowałoby dodatkowe obciążenia dla podatnika, a które musiałoby w praktyce wykraczać poza treść ustawy. Tym bardziej, że stanowisko z interpretacji wpisuje się również w cel ustawy o zarządzie sukcesyjnym – podkreśla Dominik Niewadzi.

Ekspert dodaje, że celem tym było ułatwienie przejęcia i kontynuowania prowadzenia przedsiębiorstwa po śmierci przedsiębiorcy.  – Z pewnością więc w tym, „przejściowym” okresie obciążenia publiczne, związane z działalnością prowadzoną w takiej formie powinny być określane na jak najłatwiejszych zasadach, niepowodujących zbyt wysokiego jej opodatkowania – ocenia.