Sprawa dotyczyła spółki z o.o. Z uwagi na fakt, że członek zarządu z powołania (i jednocześnie udziałowiec) spółki posiada miejsce zamieszkania w innej miejscowości niż jej siedziba oraz od członka zarządu wymagana jest pełna dyspozycyjność podczas pełnienia obowiązków służbowych, spółka wynajęła mieszkanie dla celów służbowych. Z mieszkania korzystać będzie członek zarządu na czas wykonywania obowiązków służbowych. Celem podjęcia decyzji o wynajmie były względy ekonomiczne. W przypadku wynajmu mieszkania spółka poniesie o wiele mniejsze koszty, niż w sytuacji zakupu usług hotelowych. Koszty, które będzie ponosić członek zarządu to czynsz najmu, opłaty do spółdzielni mieszkaniowej, media itp.
Spółka zapytała fiskusa czy będą ciążyć na niej obowiązki płatnika z tytułu korzystania przez członka zarządu z mieszkania służbowego. Jej zdaniem nie ma takiego obowiązku, ponieważ nie można tu mówić o nieodpłatnym świadczeniu. Członek zarządu nie będzie bowiem korzystał w pełni dobrowolnie z mieszkania służbowego. Będzie zmuszony do tego z uwagi na wymóg pełnej dyspozycyjności wobec spółki podczas pełnienia obowiązków służbowych. Także z punktu widzenia członka zarządu, jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej, skorzystanie ze świadczenia nie jest celowe i przydatne, nie leży w jego interesie. W braku tego świadczenia ze strony spółki członek zarządu nie poniósłby wydatku na wynajem mieszkania.
Fiskus się nie zgodził. Organ uznał, że członek zarządu otrzyma nieodpłatne świadczenie, a tym samym uzyska przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane przez osobę fizyczną, w związku z pełnieniem jej obowiązków na podstawie powołania do organu osoby prawnej – a więc nie tylko ewentualne wynagrodzenie z tego tytułu, ale również nieodpłatne świadczenia, należy uznać w świetle art. 13 ust. 7 ustawy o PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście, jako przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składu zarządów rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Według fiskusa każde przysporzenie otrzymane przez członka zarządu - związane z jego statusem, jako członka tego organu osoby prawnej - związane bezpośrednio z członkostwem w tym organie osoby prawnej (tj. z pełnioną funkcją) - uznawane jest za przychód z działalności wykonywanej osobiście. Nie ma przy tym znaczenia, z jakiego szczególnego tytułu to przysporzenie nastąpiło; istotne jest, że wynika to z pełnienia funkcji członka zarządu lub innego organu osoby prawnej.
W przypadku więc, gdy spółka nieodpłatnie udostępnia mieszkanie dla celów służbowych członkowi zarządu, wartość takiego świadczenia określa się według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego mieszkania. Oznacza to, że za nieodpłatne świadczenia nie mogą być uznane wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z utrzymaniem tego mieszkania takie jak koszty eksploatacji, koszty mediów, koszty bieżących napraw i przeglądów, koszty ubezpieczenia, wyposażenia, umeblowania oraz odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tego lokalu.
Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście powoduje, że na płatniku ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki najniższą stawkę podatkową określoną w skali.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 stycznia 2017 r., sygn. 1061-IPTPB4.4511.259.2016.1.JR, LEX nr 333059
