Zagadnienia dotyczące zwrotu podatku od wartości dodanej zapłaconego w innych krajach UE podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim regulują przepisy:

  • dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (dalej Dyrektywa 2008/9) oraz
  • rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) NR 79/2012 z dnia 31 stycznia 2012 r. ustanawiającego  szczegółowe zasady wykonywania niektórych przepisów rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej - dalej Rozporządzenie 79/2012.

 

Sprawdź też: Lista warunków zwrotu VAT w państwach Unii Europejskiej >

Specjalne kody i podkody w procedurze VAT REFUND

Zgodnie z art. 9 ust. 2 Dyrektywy 2008/9, państwo członkowskie zwrotu może wymagać od wnioskodawcy dodatkowych informacji, przedstawionych za pomocą kodów elektronicznych (tzw. podkodów), odnoszących się do każdego kodu, do których przypisano dany rodzaj towarów. I tak  we wniosku o zwrot do opisu rodzaju nabytych towarów i usług stosuje się jeden z następujących kodów:

  1. paliwo;
  2. wynajem środków transportu;
  3. wydatki związane ze środkami transportu (inne niż towary i usługi, o których mowa w kodzie 1 i 2);
  4. opłaty drogowe i inne opłaty dla użytkowników dróg;
  5. koszty podróży, takie jak opłaty za taksówki, opłaty za transport publiczny;
  6. zakwaterowanie;
  7. żywność, napoje i usługi restauracyjne;
  8. opłaty za wstęp na targi i wystawy;
  9. wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe i wydatki reprezentacyjne;
  10. inne.

 

Sprawdź: Czy VAT naliczony na fakturach wystawionych przed dniem rejestracji do VAT w Holandii można odzyskać w ramach procedury VAT-REF? >

Co ważne, przy stosowaniu kodu 10 należy określić rodzaj nabytych towarów i usług. Państwo członkowskie zwrotu może także wymagać od wnioskodawcy dodatkowych informacji, przedstawionych za pomocą kodów elektronicznych, odnoszących się do każdego z ww. kodu w zakresie, w jakim informacje takie są niezbędne m.in. z powodu jakichkolwiek ograniczeń prawa do odliczenia na mocy dyrektywy 2006/112/WE, na zasadach stosowanych w państwie członkowskim zwrotu.

 

Weryfikacja danych i informacji

W przypadku gdy państwo członkowskie zwrotu zawiadamia pozostałe państwa członkowskie, że wymaga dodatkowych informacji, przedstawionych za pomocą kodów elektronicznych, zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy 2008/9/WE, do celów przekazywania tych informacji używa się kodów określonych w załączniku III do rozporządzenia 79/2012 (tzw. podkodów).

Zobacz również: Obowiązkowe faktury elektroniczne dołożą pracy działom księgowości i rozliczeń >>

PROCEDURA: Ustalanie miejsca świadczenia usług na rzecz podatników >

Wymagania państw członkowskich co do podawania podkodów w procedurze VAT-Refund można znaleźć na stronie internetowej https://ec.europa.eu/taxation_customs/tic/public/vatRefund/features/vatRefMsFeatures.html. Wybierając kraj członkowski zobaczymy wymagane dodatkowe informacje żądane przez dany kraj członkowski (np. konieczność podania podkodu - Article 9.2. Use of sub-codes).

To jakich podkodów w odniesieniu do rodzaju nabytych towarów/usług będzie żądała administracja danego kraju członkowskiego w składanym wniosku, można sprawdzić również na stronie internetowej: https://ec.europa.eu/taxation_customs/tic/public/vatRefund/codes/VatRefCodesPublication.html. Dla przykładu, występując do belgijskiej administracji podatkowej o zwrotu VAT zapłaconego przy zakupie paliwa w celu odsprzedaży, należy podać odpowiedni podkod (tj. podkod 1.6).

 

Nowość
VAT. Komentarz 2022
Nowość
VAT. Komentarz 2022

Adam Bartosiewicz

Sprawdź  

Cena promocyjna: 314.1 zł

|

Cena regularna: 349 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł


Używanie podkodu nie zawsze konieczne

Generalnie państwo zwrotu, które w preferencjach określiło, że nie wymaga użycia podkodu nie powinno żądać ich podania (takim krajem przykładowo są Niemcy). Pozostałe państwa żądają dla różnego rodzaju towarów podawania podkodów. Również państwa (np. Polska), które w preferencjach wskazały, że co do zasady wymagają podania podkodów, ale w konkretnej pozycji towarowej nie wskazały znacznika, nie powinny odmawiać zwrotu podatku tylko z tego powodu (tj. z uwagi na brak podania podkodu). Wynika to chociażby z lektury instrukcji wypełniania wniosku o zwrot podatku od wartości dodanej (vat) naliczonego w innym państwie członkowskim (vat-ref), w którym Ministerstwo Finansów stwierdza, że wymagalność podkodów przez państwa członkowskie zwrotu określona jest w „Generalnych zasadach zwrotu VAT w procedurze VAT-Refund obowiązujących w poszczególnych krajach członkowskich zwrotu”, (pierwszy ze wskazanych adresów strony internetowej).

 

 

Generalną zasadą jest, że podatnik otrzyma zwrot podatku od wydatku tylko wówczas, gdyby prowadząc działalność w danym kraju UE miał prawo do odliczenia VAT-u w związku z analogicznym zakupem.

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.