Świadczenie pomocnicze jest opodatkowane według tej samej stawki VAT co świadczenie główne.

W praktyce coraz częściej można spotkać świadczenia złożone, których klasyfikacja VAT budzi wątpliwości. Usługi pomocnicze nie są zdefiniowane w ustawie. Przyjęło się więc stanowisko prezentowane przez Trybunał Sprawiedliwości UE. Kryteria, według których takie usługi powinny być identyfikowane, pojawiły się w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan). W tym wyroku TS UE podkreślił, że świadczenia, które z ekonomicznego punktu widzenia stanowią całość, nie powinny być sztucznie dzielone.

O usłudze pomocniczej możemy mówić w sytuacji, w której dana czynność nie jest dla nabywcy celem samym w sobie, ale służy lepszemu wykorzystaniu usługi zasadniczej. W takim przypadku – jak podkreślają eksperci – świadczenie pomocnicze niejako „dzieli podatkowy los” świadczenia głównego, a zatem jest opodatkowane według tej samej stawki co świadczenie główne. Taka definicja została potwierdzona w orzeczeniach TS UE (np. C-41/04 Levob Verzekeringen czy też BV C-572/07 RLRE Tellmer Property Sro). Kryteria TS UE zaakceptowały też polskie sądy i organy podatkowe.

źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 24 lutego 2011 r.