Spłata wspólnego kredytu to nie darowizna

Samej spłaty kredytu przez niektórych współkredytobiorców (rodziców), tj. dłużników solidarnych z umowy kredytu, nie można zakwalifikować, jako darowizny. Tak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 10 maja 2016 r.

Sprawa dotyczyła podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych spłaty rat kredytu. Rodzice wspólnie z synem zaciągnęli bowiem kredyt hipoteczny na zakup mieszkania, które stanowi własność syna. Kredytobiorcami zostali zarówno rodzice jak i syn. W umowie sprzedaży mieszkania, jako nabywca i jedyny właściciel lokalu wskazany jest syn (bez udziału rodziców). Kredyt spłacają zaś wszyscy kredytobiorcy stosownie do umowy kredytowej z bankiem. Raty kredytu wraz z odsetkami są automatycznie pobierane z konta bankowego rodziców. Kwestią, którą musiał rozstrzygnąć fiskus było to czy spłata kredytu przez rodziców, którzy są współkredytobiorcami, solidarnie zobowiązanymi z tytułu umowy kredytowej do spłaty zadłużenia, powoduje powstanie u syna obowiązku podatkowego od spadku i darowizn i konieczność składania do urzędu skarbowego zgłoszenia SD-Z2.

Syn uważa, że środki przeznaczone na udział w spłacie rat kredytu przez rodziców nie stanowią darowizny na rzecz syna, ponieważ kredyt zaciągnięty został przez 3 osoby i to one są zobowiązane do jego spłaty. Wszyscy dłużnicy solidarnie odpowiadają za całość długu. Według syna w sytuacji spłacania zadłużenia przez rodziców, po jego stronie nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Rodzice nie spłacają kredytu celem obdarowania syna – syna i rodziców nie łączy z tego tytułu stosunek prawny darowizny. Jeżeli rodzice spłacają wspólnie z synem zaciągnięty kredyt nie dochodzi do darowizny tylko do zwolnienia z długu. Okoliczność ta nie podlega zgłoszeniu nabycia majątku w drodze darowizny na formularzu SD-Z2.

Fiskus się zgodził. Uznał, że źródłem spłaty przez rodziców rat kredytu zaciągniętego wspólnie z synem jest umowa kredytu. Taka umowa stanowi odrębny od umowy darowizny stosunek zobowiązaniowy. Samej spłaty kredytu przez niektórych współkredytobiorców (rodziców), tj. dłużników solidarnych z umowy kredytu, nie można zakwalifikować, jako darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. A ponieważ czynność taka nie jest umową darowizny, lecz zwolnieniem z długu, to jako taka nie podlega zgłoszeniu na formularzu SD-Z2, gdyż nie mieści się w katalogu określającym przedmiot opodatkowania zawartym w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 maja 2016 r., sygn. akt IBPB-2-1/4515-53/16/BJ, LEX nr 309103