Ustawa reguluje w jednym akcie prawnym zagadnienia związane z wymianą informacji podatkowych wraz z ich uporządkowaniem i implementuje do polskiego porządku prawnego dyrektywę Rady 2014/107/UE z 9 grudnia 2014 r. zmieniającą dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania.
Celem implementacji dyrektywy, obok stworzenia jednolitego standardu wymiany informacji podatkowej, jest również zminimalizowanie kosztów i obciążeń administracyjnych zarówno dla administracji podatkowych, jak i podmiotów gospodarczych. Zasadnicze znaczenie ma również zapewnienie, aby rozszerzony zakres automatycznej wymiany informacji w Unii był zgodny ze zmianami na szczeblu międzynarodowym. Aby osiągnąć ten cel, państwa członkowskie, przez implementację dyrektywy będą mogły wymagać od instytucji finansowych wdrożenia zasad sprawozdawczych i zasad należytej staranności w pełni zgodnych z zasadami określonymi we wspólnym standardzie do wymiany informacji opracowanym przez OECD.
Ponadto ustawa wprowadza regulacje umożliwiające automatyczną wymianę informacji w dziedzinie opodatkowania z innymi niż unijne państwami w oparciu o procedury Common Reporting Standard (CRS), do czego Polska zobowiązała się w podpisanym 29 października 2014 r. Wielostronnym porozumieniu właściwych władz w sprawie automatycznej wymiany informacji finansowych (Competent Authority Agreement). Ustawa implementuje też polskiego porządku prawnego inne unijne regulacje dotyczące obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania.