Prowadzę działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług informatycznych. Sprzedaję również domeny internetowe. Jeden z moich klientów mniej więcej rok temu zakupił taką domenę i nadal chciałby ją utrzymać. Niestety w międzyczasie wyrejestrował on swoją firmę. Dowiedział się jednak, że zmieniły się przepisy, i że obecnie mógłby działając na podstawie przepisów wstecz zawiesić działalność od momentu, gdy w przeszłości ją wyrejestrował. Chciałby otrzymać ode mnie fakturę VAT na przedłużenie domeny, która to faktura miałaby być wystawiona na firmę, która tak naprawdę obecnie nie istnieje.
Czy mogę w tej sytuacji wystawić fakturę VAT, czy lepiej i bezpieczniej byłoby wystawić fakturę VAT na osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej?
Ewentualne wystawienie przez podatnika faktury na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej aktualnie działalności gospodarczej z podaniem nazwy nieistniejącej firmy nabywcy, oznaczałoby podanie przez sprzedawcę na fakturze nieprawdziwych danych. Nie ulega zatem wątpliwości, że podatnik winien wystawić osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej fakturę zawierająca dane rzeczywiste.
Zgodnie z przepisami art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. - podatnicy, o których mowa w art. 15 u.p.t.u., są co do zasady obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Z tym zastrzeżeniem, o którym mowa w art. 106 ust. 4 u.p.t.u., że podatnicy ci nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.
W związku z powyższym, jeżeli w sytuacji opisanej w pytaniu nabywca domeny zażąda wystawienia faktury, podatnik ma taki obowiązek.
Na mocy § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) - dalej r.w.f. - faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2) co do zasady numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym,
4) nazwę towaru lub usługi,
5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
7) wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
8) stawki podatku,
9) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu,
10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu,
12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
Z tym, że stosownie do przepisów § 11 ust. 1 r.w.f. faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych mogą nie zawierać danych dotyczących nabywcy, określonych w § 9 ust. 1 pkt 2 r.w.f., tj. numeru identyfikacji podatkowej nabywcy.
Co za tym idzie ewentualne wystawienie przez podatnika faktury na rzecz osoby fizycznej nie prowadzącej aktualnie działalności gospodarczej z podaniem nazwy nieistniejącej firmy nabywcy, oznaczałoby podanie przez sprzedawcę na fakturze nieprawdziwych danych. Nie ulega zatem wątpliwości, że podatnik winien wystawić osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej fakturę zawierająca dane rzeczywiste, a więc bez podania nazwy firmy.
Zagrożenia
Na podstawie art. 62 § 1 i 2 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765 z późn. zm.) - dalej k.k.s. - kto wbrew obowiązkowi nie wystawia faktury lub rachunku za wykonanie świadczenia, wystawia je w sposób wadliwy (tj. niezgodnie z przepisem prawa) albo odmawia ich wydania, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. Kto zaś fakturę lub rachunek, określone w art. 62 § 1 k.k.s., wystawia w sposób nierzetelny (tj. niezgodnie ze stanem rzeczywistym) albo takim dokumentem posługuje się, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
Z kolei na mocy art. 23 § 3 k.k.s. ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej czterystukrotności.
Czy mogę w tej sytuacji wystawić fakturę VAT, czy lepiej i bezpieczniej byłoby wystawić fakturę VAT na osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej?
Ewentualne wystawienie przez podatnika faktury na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej aktualnie działalności gospodarczej z podaniem nazwy nieistniejącej firmy nabywcy, oznaczałoby podanie przez sprzedawcę na fakturze nieprawdziwych danych. Nie ulega zatem wątpliwości, że podatnik winien wystawić osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej fakturę zawierająca dane rzeczywiste.
Zgodnie z przepisami art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. - podatnicy, o których mowa w art. 15 u.p.t.u., są co do zasady obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Z tym zastrzeżeniem, o którym mowa w art. 106 ust. 4 u.p.t.u., że podatnicy ci nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.
W związku z powyższym, jeżeli w sytuacji opisanej w pytaniu nabywca domeny zażąda wystawienia faktury, podatnik ma taki obowiązek.
Na mocy § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) - dalej r.w.f. - faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2) co do zasady numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym,
4) nazwę towaru lub usługi,
5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
7) wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
8) stawki podatku,
9) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu,
10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu,
12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
Z tym, że stosownie do przepisów § 11 ust. 1 r.w.f. faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych mogą nie zawierać danych dotyczących nabywcy, określonych w § 9 ust. 1 pkt 2 r.w.f., tj. numeru identyfikacji podatkowej nabywcy.
Co za tym idzie ewentualne wystawienie przez podatnika faktury na rzecz osoby fizycznej nie prowadzącej aktualnie działalności gospodarczej z podaniem nazwy nieistniejącej firmy nabywcy, oznaczałoby podanie przez sprzedawcę na fakturze nieprawdziwych danych. Nie ulega zatem wątpliwości, że podatnik winien wystawić osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej fakturę zawierająca dane rzeczywiste, a więc bez podania nazwy firmy.
Zagrożenia
Na podstawie art. 62 § 1 i 2 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765 z późn. zm.) - dalej k.k.s. - kto wbrew obowiązkowi nie wystawia faktury lub rachunku za wykonanie świadczenia, wystawia je w sposób wadliwy (tj. niezgodnie z przepisem prawa) albo odmawia ich wydania, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. Kto zaś fakturę lub rachunek, określone w art. 62 § 1 k.k.s., wystawia w sposób nierzetelny (tj. niezgodnie ze stanem rzeczywistym) albo takim dokumentem posługuje się, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
Z kolei na mocy art. 23 § 3 k.k.s. ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej czterystukrotności.