1. Wprowadzenie

Do standardowych dochodów, które podlegają opodatkowaniu u źródła, należy zaliczyć dywidendy, odsetki oraz należności licencyjne (tzw. dochody pasywne). W przypadku uzyskiwania tzw. dochodów pasywnych przez nierezydentów przepisy podatkowe państwa (w tym również Polski), z którego dokonywana jest płatność (tzw. państwo źródła), przewidują tzw. opodatkowanie u źródła, tj. pobór i odprowadzenie podatku przez płatnika należności w imieniu podatnika. Celem regulacji dotyczących poboru podatku u źródła przez płatników jest minimalizacja nakładu administracyjnego na poziomie podatników otrzymujących tego typu należności oraz zapewnienie skutecznego poboru podatku od nierezydentów. W przypadku niewprowadzenia tego mechanizmu podmiot uzyskujący tego typu dochody na terytorium różnych państw musiałby, co do zasady, zostać zobowiązany do rejestracji dla celów podatkowych na terytorium każdego z tych państw, każdorazowo odprowadzać podatki na rzecz lokalnych administracji podatkowych oraz składać niezbędne do tego deklaracje podatkowe. Mechanizm ten ma również służyć efektywności ściągania należności podatkowych od nierezydentów.

To zagadnienie zawiera:

{"dataValues":[2129,1194,53,14,9,6],"dataValuesNormalized":[13,8,1,1,1,1],"labels":["Pytania i odpowiedzi","Orzeczenia i pisma urz\u0119dowe","Komentarze i publikacje","Akty prawne","Procedury","Wzory i narz\u0119dzia"],"colors":["#940C72","#EA8F00","#007AC3","#85BC20","#E5202E","#232323"],"maxValue":3405,"maxValueNormalized":20}

Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX

2. Opodatkowanie u źródła w aspekcie międzynarodowym

Zasady dotyczące rozgraniczenia prawa do opodatkowania dochodów osiąganych przez podatników poza terytorium ich rezydencji regulują umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku braku takiej umowy pomiędzy państwem rezydencji podatnika a państwem, z którego płatność jest dokonywana, miarodajne do zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu są przepisy wewnętrzne obowiązujące w państwie rezydencji (zob. art. 27 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm. – dalej u.p.d.o.f. oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. – dalej u.p.d.o.p.).
W przypadku zawarcia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania państwo źródła ma prawo do opodatkowania dochodów polskiego rezydenta uzyskiwanych na jego terytorium. Z reguły prawo to podlega ograniczeniu do określonej procentowo kwoty. W zakresie opodatkowania poszczególnych kategorii dochodów konwencja modelowa Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) zaleca:

  • 1) dla dywidend – 5% lub 15% podatek u źródła, w zależności od wielkości posiadanych udziałów w kapitale spółki i formy prawnej beneficjenta (art. 10 konwencji);
  • 2) dla odsetek – 10% podatek u źródła (art. 11 konwencji);
  • 3) dla opłat licencyjnych – zwolnienie od podatku u źródła (art. 12 konwencji)1.


Dochody polskiego udziałowca uzyskiwane z tytułu udziału w zyskach zagranicznej spółki kapitałowej (dywidendy) oraz wynikające ze stosunków zobowiązaniowych (odsetki od pożyczek, opłaty licencyjne itp.) podlegają opodatkowaniu w Polsce w ramach spoczywającego na nim nieograniczonego obowiązku podatkowego. Od odsetek i dywidend uzyskanych z zagranicy zasadniczo pobierany jest na podstawie art. 30a u.p.d.o.f. zryczałtowany podatek w wysokości 19%. W celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu polskie prawo podatkowe przewiduje zasadniczo metodę zaliczenia zwykłego i bezpośredniego (zob. art. 27 ust. 9, art. 30c ust. 4 u.p.d.o.f.; art. 20 ust. 1 u.p.d.o.p.). Wynika z tego, że na poczet podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów udziałowca zalicza się jedynie podatek pobierany u źródła (od dywidend), a kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Przy zaliczeniu bezpośrednim nie można – wobec braku tożsamości podmiotów podatku – odliczać podatku dochodowego od osób prawnych płaconego przez zagraniczną spółkę córkę. Jeżeli z państwem siedziby spółki kapitałowej zawarta jest umowa bilateralna, należy zasadniczo rozróżnić sytuację posiadania udziałów znaczących (według konwencji co najmniej 25% kapitału spółki) oraz udziałów rozproszonych. W tym ostatnim przypadku (mniej niż 25% udziałów) aktualizuje się – podobnie jak w wariancie bez umowy bilateralnej – obowiązek podatkowy od wypłacanych dywidend w kraju, z możliwością zaliczenia podatku pobieranego u źródła. Pobierany u źródła podatek od dywidend nie może przekraczać 15% kwoty dywidendy brutto (art. 23A ust. 2 w zw. z art. 10 konwencji). Jeżeli beneficjentem jest spółka osobowa, względnie przedsiębiorca indywidualny, umowy oparte na konwencji modelowej OECD nie przyznają dalszych ulg podatkowych. Jeżeli dywidendy uzyskuje spółka kapitałowa posiadająca znaczące udziały, w większości umów zawartych przez Polskę przewiduje się obniżenie stawki podatku od dywidend do 5% ich kwoty brutto.

Szczególne zasady opodatkowania dywidend łączą się z dyrektywą Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (Dz. Urz. WE L 225 z 20.08.1990, s. 6) oraz dyrektywą Rady 2003/123/WE z dnia 23 grudnia 2003 r. zmieniającą dyrektywę 90/435/EWG w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (Dz. Urz. UE L 7 z 13.01.2004, s. 41)2. Dywidendy wypłacane przez spółkę córkę spółce macierzystej (oraz na rzecz jej zagranicznych zakładów) zwolnione są z opodatkowania u źródła, jeżeli obie te spółki są rezydentami krajów członkowskich Unii Europejskiej lub innych państw należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (lub Szwajcarii). Warunkiem uzyskania zwolnienia z podatku u źródła jest posiadanie minimum 10% udziałów w spółce wypłacającej dywidendę.

W stosunkach z państwami, z którymi Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, niebędącymi państwami członkowskimi Europejskiego Obszaru Gospodarczego (ani Szwajcarią), prawo polskie przewiduje możliwość stosowania metody zaliczenia pośredniego (zob. art. 20 ust. 2 u.p.d.o.p.). Oznacza to, że spółka kapitałowa-rezydent w Polsce, która uzyskuje przychody z tytułu dywidend wypłacanych przez zagraniczną spółkę córkę, ma również możliwość odliczenia (części) podatku dochodowego zapłaconego od tej części zysku, z której dywidenda została wypłacona. Możliwość dokonania takiego odliczenia przysługuje spółce kapitałowej, która nieprzerwanie, przez okres nie krótszy niż dwa lata, posiada bezpośrednio nie mniej niż 75% udziałów. Podobnie jak w przypadku zaliczenia bezpośredniego, łączna kwota odliczenia ograniczona jest do tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu. W stosunkach z państwami członkowskimi Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a także ze Szwajcarią, od dnia 1 stycznia 2007 r. zaliczenie pośrednie zostało zastąpione przez zwolnienie dywidend od podatku, jeżeli spółka je uzyskująca posiada od 2009 r. nie mniej niż 10% udziałów, a w przypadku Szwajcarii – 25% (zob. art. 20 ust. 3–14 u.p.d.o.p.). Warunek nieprzerwanego, dwuletniego okresu posiadania udziałów jest spełniony również po dniu uzyskania dywidend. W przypadku niespełnienia warunków zwolnienia pozostaje jedynie możliwość zaliczenia bezpośredniego, tj. podatku pobieranego u źródła.

3. Optymalizacja dywidend w zakresie podatku u źródła

Optymalizacja w zakresie poboru podatku u źródła od wypłacanych bądź otrzymywanych dywidend może polegać na opracowaniu struktury udziałowej, w ramach której dokonywane płatności z tytułu dywidend nie będą obciążone podatkiem u źródła bądź też będą nim obciążone w sposób możliwie najniższy. Działania te mogą dotyczyć w szczególności wypłat dywidend:

  • na rzecz osób fizycznych;
  • przez lub na rzecz spółek spoza krajów członkowskich Unii Europejskiej lub innych państw należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (lub Szwajcarii);
  • przez lub na rzecz spółek z krajów członkowskich Unii Europejskiej lub innych państw należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (lub Szwajcarii).