W niniejszej sprawie naczelnik urzędu skarbowego uznał, że podatnik podejmował działania zmierzające do zmiany zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanych gruntów, a działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym w związku, z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Określił więc podatnikowi podatek VAT.
Podatnik nie zgodził się z decyzją i po wyczerpaniu drogi odwoławczej zainicjował postępowanie nieważnościowe, w którym podniósł, że ostateczna decyzja naczelnika urzędu skarbowego została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Zarzuty w tym zakresie w istocie sprowadzały się do odmiennej oceny ustalonego w sprawie stanu faktycznego w świetle przepisów ustawy o VAT.
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego
Dyrektor izby skarbowej odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej a sprawa trafiła do WSA w Gdańsku. Sąd przypomniał, że stwierdzenie nieważności decyzji jest nadzwyczajnym trybem wzruszenia decyzji i stanowi odstępstwo od zasady trwałości decyzji. Nie można więc wzruszać każdej wadliwej decyzji ostatecznej. Istotny jest stopień tej wadliwości.
Sąd wskazał, że określenie "rażące naruszenie prawa" niewątpliwie jest pojęciem nieostrym. Na pewno nie można, jako rażącego naruszenia prawa traktować rozstrzygnięcia, wynikającego z odmiennej interpretacji danego przepisu. Rażące naruszenie prawa nie występuje więc, gdy na tle tych samych przepisów możliwe jest wyrażenie rozbieżnych poglądów. Jako rażące naruszenie prawa nie należy także traktować błędów wykładni prawa. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy przepisy prawa, które pozostają ze sobą w związku dopuszczają możliwość rozbieżnej interpretacji. Zatem rażące naruszenie prawa będzie miało miejsce, gdy w stanie prawnym, który nie budzi wątpliwości, co do jego rozumienia zostanie wydana decyzja, która treścią swego rozstrzygnięcia stanowi negację całości lub części obowiązujących przepisów.
Naruszenie prawa tylko wtedy powoduje nieważność decyzji, gdy ma charakter rażący, tzn. gdy decyzja wydana została wbrew nakazowi lub zakazowi ustanowionemu w przepisie prawnym, wbrew wszystkim przesłankom przepisu nadano prawa albo ich odmówiono, albo też wbrew tym przesłankom obarczono stronę obowiązkiem, albo uchylono obowiązek.
Wyrok WSA w Gdańsku z 15 stycznia 2014 r., I SA/Gd 1461/13