Głównym celem ustawy z 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest stworzenie mechanizmu pozwalającego na stymulację inwestycji dokonywanych przez przedsiębiorców. Ustawa wprowadza mechanizm jednorazowego rozliczania nakładów inwestycyjnych przez ich uwzględnienie w kosztach uzyskania przychodów w wyniku dokonanych odpisów amortyzacyjnych.
Zgodnie z nowymi rozwiązaniami podatnicy prowadzący działalność gospodarczą będą mogli dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczanych do grup 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, czyli maszyn i urządzeń (poza możliwością takiego odliczenia pozostają nieruchomości i środki transportu), nabytych w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Wysokość odpisów nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 100 tys. zł. Mechanizm przyspieszonej amortyzacji będzie miał zastosowanie pod warunkiem, że wartość inwestycji w środek trwały powinna wynosić co najmniej 10 tys. zł. Przepisy dopuszczają uwzględnienie w limicie 10 tys. zł wartości kilku środków trwałych, przy czym wartość każdego z tych środków musi być wyższa niż 3,5 tys. zł. Ponadto znowelizowane przepisy umożliwiają także zaliczenie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów (do wysokości 100 tys. zł) dokonanych wpłat (zaliczek) na poczet nabycia takich środków trwałych, których dostawa zostanie wykonana w następnych okresach rozliczeniowych.
Wskazany w ustawie limit 100 tys. zł obejmuje sumę wpłat zarówno na poczet nabycia środków trwałych (zaliczek), jak i dokonanych odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych (zaliczka zostanie uwzględniona przez pomniejszenie kwoty jednorazowych odpisów amortyzacyjnych). W przypadku spółki niebędącej osobą prawną limit 100 tys. zł odnosi się łącznie do wszystkich wspólników tej spółki.
Drugim zagadnieniem objętym zakresem nowelizacji są regulacje normujące zasady rozliczania podatku dochodowego w przypadku zakupu biletów u zagranicznych przewoźników lotniczych. Ustawa zakłada, że pobór 10 proc. zryczałtowanego podatku z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej będzie wyłączony w stosunku do przychodów uzyskiwanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, z którego skorzystanie wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera. Dochody te będą podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Znowelizowane przepisy ustawy o PIT oraz ustawy o CIT będą miały zastosowanie do środków trwałych nabytych od 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i zakończył się po 31 grudnia 2016 r., a przed dniem wejścia w życie ustawy, będą stosować przepisy w nowym brzmieniu do środków trwałych nabytych od 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków.
