Spółka świadczy na polskim rynku usługi z zakresu audytu, doradztwa podatkowego, doradztwa gospodarczego i prowadzenia ksiąg rachunkowych, kadr i płac oraz usług informatycznych. Ponadto spółka jest członkiem międzynarodowej organizacji zrzeszającej firmy świadczące usługi o podobnym charakterze co ona sama. Jednak spółka nie posiada certyfikatów rezydencji tych firm. Od członków organizacji spółka nabywa usługi, które są wykonywane poza granicami Polski, w celu realizacji niektórych zleceń swoich klientów. Natomiast wynagrodzenie za te świadczenia jest przelewane z polskiego rachunku bankowego spółki na zagraniczne rachunki bankowe tych firm.
Usługi doradztwa bez podatku u źródła
W związku z tym spółka zapytała fiskusa, czy ma obowiązek potrącenia podatku u źródła.
Dyrektor izby skarbowej wydał dwie oddzielne interpretacje – jedną dotyczącą przepisów ustawy PIT i druga dotyczącą przepisów ustawy CIT. Organ interpretacyjny wskazał, że spółka będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od uzyskanych dochodów przez swoich kontrahentów. Zdaniem organu świadczone usługi przez kontrahentów na rzecz spółki mieszczą się w dyspozycji art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy PIT.
Zdaniem spółki, nie jest ona zobowiązana do potrącania podatku u źródła od wypłat na rzecz kontrahentów w sytuacji gdy usługi kontrahentów są wykonywane poza terytorium Polski. Spółka uznała, że nawet jeśli dysponowałaby certyfikatami rezydencji to także nie miała by takiego obowiązku. Spółka argumentowała, że jeżeli usługi są wykonywane poza terytorium Polski to Rzeczpospolita Polska nie jest źródłem przychodów uzyskiwanych przez kontrahentów zagranicznych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny (I SA/Po 1349/15) zaaprobował pogląd spółki i uznał, że jej kontrahenci nie osiągną przychodu w Polsce. WSA wskazał, że dla powstania ograniczonego obowiązku podatkowego nie ma znaczenia miejsce zapłaty wynagrodzenia czy też siedziba podmiotu, który wynagrodzenie to wypłaca i wykorzystuje rezultat działalności nierezydenta. W konsekwencji sąd stwierdził, że uwzględnienie poglądu fiskusa spowodowałoby rozszerzenie jurysdykcję podatkową państwa na wszelkie przychody otrzymywane przez nierezydentów nieprowadzących w Polsce żadnej działalności.
Wyrok siedmiu sędziów
15 lutego br. Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 304/16) uchylił wyrok WSA. Sąd powołał się na wyrok (II FSK 3587/14), w którym wyrażono tezę, że podmioty, które nie posiadają w Polsce siedziby lub zakładu (oddziału), a świadczą na rzecz polskiej spółki usługi niematerialne poza granicami Polski, obciąża ograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy CIT. Spółka wypłacając zagranicznym kontrahentom wynagrodzenie za tego rodzaju usługi zobowiązana jest do potrącenia podatku u źródła, o którym mowa w art. 21 tej ustawy. NSA uznał, że co prawda nie jest związany wykładnią tego wyroku i dotyczył przepisów ustawy CIT, ale w pełni aprobuje tą tezę i uważa, ze można ją zastosować do przepisów ustawy PIT.
