Spółka świadczy usługi w zakresie urządzania gier na automatach, które stanowią jej własność. Spółka traktuje te urzędzęnia jako środki trwałe i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.
Jednak spółka utraciła kontrolę nad niektórymi urządzeniami w wyniku zajęcia ich przez urzędy celne, co polega najczęściej na przetransportowaniu tych maszyn do urzędowych magazynów, w których mogą być trzymane nawet rok. W tym czasie spółka zawiesza dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od tych zajętych automatów.
Natomiast gdy maszyny zostaną zwrócone spółce może się okazać, że część z nich straciła przydatność ze względu na stan techniczny lub brak możliwości wykorzystania ich w punktach gier. W związku z spółka może podjąć decyzję o likwidacji takich urządzeń, które utraciły przydatność ekonomiczną. Likwidacja będzie polegać na wycofaniu urządzeń z ewidencji środków trwałych, a nie na fizycznym ich zniszczeniu. Spółka po dokonaniu likwidacji nadal będzie prowadzić taką samą działalność. W związku z tym, gdy zostanie poniesiona strata z tytułu likwidacji nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, zostanie ona zakwalifikowana do kosztów uzyskania przychodów. Po przeprowadzonej likwidacji urządzenia będą przechowywane w magazynach spółki. Jeśli po przeprowadzonej likwidacji nadarzy się możliwość sprzedaży tych maszyn to spółka z tytułu tej transakcji rozpozna przychody podatkowe i ewentualnie koszty podatkowe stanowiące koszty samej transakcji.
Likwidacja nie tylko faktyczna
Spółka zapytała fiskusa, czy strata z likwidacji nie w pełni umorzonych urządzeń w części niezamortyzowanej będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.
Zdaniem spółki odpowiedź na jej pytanie powinna być twierdząca, ponieważ według przepisów kosztem podatkowym może być strata powstała z likwidacji częściowo zamortyzowanego urządzenia stanowiącego środek trwały, jeżeli utracił on przydatność gospodarczą z innego powodu niż zmiana rodzaju działalności. Spółka argumentowała, że pojęcie "straty" w przypadku likwidacji nie oznacza straty w wymiarze finansowym, lecz utratę możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środka, który utracił przydatność gospodarczą.
Natomiast odmiennego zdania był dyrektor izby skarbowej, który uznał, że w sprawie nie doszło do likwidacji środków trwałych. Organ interpretacyjny wskazał, że językowa wykładnia pojęcia "likwidacja" prowadzi do wniosku, że jest to definitywne pozbycie się lub unicestwienie danego przedmiotu, który nigdy już nie będzie mógł zostać wykorzystany. W konsekwencji fiskus stwierdził, że spółka nie może zaliczyć niezamortyzowanej na ten dzień wartości początkowej do kosztów uzyskania przychodów.
Jednak ze stanowiskiem organu podatkowego nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny (III SA/Wa 3708/14), który uznał, że likwidacja nie musi polegać na rzeczywistym unicestwieniu jakiegoś przedmiotu.
Likwidacja środka trwałego a jego sprzedaż
20 lutego br. Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK432/16) uchylił wyrok WSA. Sąd stwierdził, że nie dojdzie do likwidacji, a w konsekwencji spółka nie może uwzględnić straty, ponieważ jej rzeczywiście nie poniosła. Wykreślenie z ewidencji środków trwałych i schowanie maszyn do magazynu nie może być uznane za likwidację – podkreślił NSA. Natomiast, co do możliwości sprzedaży tych maszyn to spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu jedynie różnicę pomiędzy ceną nabycia a zbycia tych automatów.
