Podatnik tworzy programy komputerowe i portale internetowe. Jednak nieraz współpracuje z podwykonawcami - osobami fizycznymi, którym na podstawie umów o dzieło zleca wykonanie części tych utworów w postaci kodów programistycznych. Prawa do tych kodów są przenoszone na podatnika, w wyniku czego przy sprzedaży gotowych programów i dostępów do portali jest on jedynym sprzedawcą. Natomiast sama sprzedaż odbywa się w drodze udzielania licencji.
Podatnik chciał zastosować dla usługi udzielania licencji na wszystkie programy lub abonamenty 8-proc. stawkę VAT (poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy VAT), ponieważ w jego przekonaniu są to oryginalne i niepowtarzalne utwory. Jednak przed opodatkowaniem podatnik wolał uzyskać potwierdzenie ze strony fiskusa.
Zdaniem podatnika jest on twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim, ponieważ tworzy programy samodzielnie w całości lub w części. Podatnik zdaje sobie sprawę, że zlecając wykonanie części pracy podwykonawcom przestaje być jedynym twórcą, ale przekonywał, że po przeniesieniu praw autorskich na niego, opracowany program może traktować jako własny.
Jednak fiskus zgodził się tylko częściowo z podatnikiem, a mianowicie co do możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w przypadku, gdy jest on jedynym twórcą programu komputerowego.
Nabycie dzieła to nie jego stworzenie
Administracyjne sądy miały duży problem z rozstrzygnięciem tej sprawy, o czym świadczy fakt, że dwukrotnie zajmował się nią zarówno WSA jak i NSA. Ostatecznie sądy administracyjne ustaliły, że należy odnosić się jedynie do tego, co zostało przedstawione we wniosku o interpretację indywidualną i nie ma potrzeby dopytywania podatnika o szczegóły.
W konsekwencji Wojewódzki Sąd Administracyjny (III SA/Gl 175715) podzielił stanowisko organu interpretacyjnego. Sąd stwierdził, że skoro podatnik nabywa kody programistyczne i prawa autorskie do nich w ramach umów o dzieło to tym samym podatnik nie jest jedynym ich twórcą i nie może w takiej sytuacji opodatkować swoich usług preferencyjną stawką VAT.
Stawka 8-proc. VAT dla twórcy i współtwórcy
Ostatecznie Naczelny Sąd Administracyjny (I FSK 807/16) utrzymał w mocy wyrok WSA i tym samym interpretację indywidualną. NSA wskazał, że aby móc zastosować 8-proc. stawkę VAT, to podatnik musi być twórcą lub współtwórcą programu komputerowego. Sąd podkreślił, że chociaż podatnik twierdził, iż jest współtwórcą programów komputerowych, to nie wskazał na czym miałby polegać jego wkład w te utwory. Ponadto NSA wskazał, że jedynie można przenieść majątkowe prawo autorskie, a nie osobiste. W związku z czym fakt przeniesienia tych majątkowych praw autorskich na podatnika nie czyni z niego autora tych zamówionych programów komputerowych, ponieważ ich autorami nadal pozostają podwykonawcy podatnika.
Jednak zdaniem sądu istnieje możliwość zastosowania preferencyjnej stawki VAT, gdy podatnik podzleca wykonanie części prac. W takiej sytuacji podatnik musi wykazać, że oprogramowanie programu komputerowego cechuje się jego własnym wkładem twórczym.
NSA nie miał możliwości, aby zbadać czy rzeczywiście podatnik był współtwórcą sprzedawanych przez siebie programów komputerowych, ponieważ przedstawiono zbyt mało informacji we wniosku o interpretację indywidualną. Sąd, będąc związanym poprzednim wyrokiem NSA, stwierdził jedynie, że podatnik nabył programy w drodze umowy o dzieło.
