Ministerstwo Finansów przygotowało projekt nowelizacji ordynacji podatkowej.
- W projekcie proponuje się, aby oprocentowanie nadpłat powstałych w wyniku orzeczeń TSUE przysługiwało za okres od dnia powstania nadpłaty do dnia jej zwrotu (zaliczenia jej na poczet zaległych lub bieżących zobowiązań podatkowych lub dnia złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych), niezależnie od czasu złożenia wniosku o zwrot nadpłaty względem publikacji orzeczenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wskazuje resort.
Zmiany konsekwencją wyroku
MF wyjaśnia, że taką samą regułę oprocentowania należy przyjąć w odniesieniu do nadpłat powstałych w wyniku orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego. Zasada równoważności bowiem wymaga, aby całość uregulowań dotyczących danego środka prawnego znajdowała zastosowanie jednakowo do środków prawnych opartych na naruszeniu prawa unijnego oraz tych opartych na naruszeniu prawa wewnętrznego. Powyższe rozwiązania znajdą odzwierciedlenie w zmienianym art. 78 ordynacji.
Czytaj również: TSUE: Polskie przepisy o oprocentowaniu nadpłat są niezgodne z prawem UE >>
Projekt zakłada także zmianę art. 12 par. 6 pkt 2 ordynacji podatkowej, polegającą na rozszerzeniu domniemania zachowania terminu przy wnoszeniu pism do organów podatkowych tak, aby dotyczyło ono pism:
- nadanych do organów podatkowych u dowolnego operatora pocztowego w rozumieniu ustawy - Prawo pocztowe i dowolnego podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej,
- otrzymanych przez dowolnego operatora pocztowego w rozumieniu ustawy – Prawo pocztowe po nadaniu w państwie spoza Unii Europejskiej.
Ministerstwo powołuje się na wyrok TSUE z 8 czerwca 2023 r. (sygn. C-322/228). Trybunał orzekł, że podatnikowi należą się odsetki aż do dnia, gdy fiskus zwróci mu nadpłacony podatek. Ograniczenie nadpłaty do 30. dnia od publikacji w Dzienniku Urzędowym UE wyroku TSUE, z którego wynika nadpłata, jest niezgodne z prawem unijnym. TSUE zakwestionował przepis, który w przypadku gdy wniosek o zwrot nadpłaty podatku został złożony po upływie 30 dni od opublikowania wyroku Trybunału w Dzienniku Urzędowym UE, ogranicza oprocentowanie nadpłaty należne podatnikowi do trzydziestego dnia po tej publikacji, a nawet wyklucza wszelkie oprocentowanie w przypadku, gdy nadpłata została poniesiona przez podatnika po upływie trzydziestego dnia.
Zmiany są konieczne
Jak podkreśla Joanna Wójcik, doradca podatkowy, menedżer w Zespole ds. Podatków Międzynarodowych w KPMG w Polsce, zmiany w ordynacji podatkowej po wyroku TSUE są konieczne. Wyrok TSUE z 8 czerwca 2023 r. zapadłym w sprawie C-322/22, wydany dla klienta reprezentowanego przez zespół KPMG, jest konsekwencją innego wyroku TSUE, tj. wydanego w sprawie C-190/12 z dnia 10 kwietnia 2014 r. (także dla klienta KPMG). Chodzi o wyrok, na podstawie którego fundusze z krajów trzecich mogą obecnie ubiegać się o zwrot nienależnie pobranego podatku u źródła (WHT).
- Mimo jednak upływu ponad 10 lat od wydania wyroku TSUE w sprawie C-190/12 polskie przepisy ustawy o CIT pozostały niezmienione, a fundusze z krajów trzecich nadal zmuszone są do odzyskiwania podatku w drodze wniosków nadpłatowych. Należy zwrócić uwagę, że w szczególności niemożliwe jest jednak złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty w terminie 30 dni od dnia publikacji wyroku TSUE w sprawie C-190/12 w przypadku, gdy podatek pobrany został nienależnie już kilka lat po jego wydaniu, a co za tym idzie, dotychczas (tj. przed wydaniem wyroku w sprawie C-322/22) nie było możliwości uzyskania oprocentowania nadpłaty w oparciu o art. 78 par. 5 ordynacji podatkowej (w przypadku podatku pobranego przed wydaniem wyroku w sprawie C-190/12, odsetki od nadpłaty były natomiast limitowane do 30. dnia od publikacji tego wyroku). Tym samym, wydany wyrok TSUE w sprawie C-322/22 i idąca za nim projektowana zmiana przepisów ordynacji podatkowej w pełni potwierdzają prawo do uzyskania przez te podmioty pełnego oprocentowania nadpłaty, kalkulowanego od dnia poboru podatku aż do momentu jego zwrotu, niezależnie od terminu złożenia wniosku o nadpłatę – mówi Joanna Wójcik.
Zaznacza, że potwierdza to także polskie orzecznictwo. Od czasu wydania wyroku TSUE w sprawie C-322/22, w prowadzonych przez nas sprawach, sądy – zarówno Naczelny Sąd Administracyjny (przykładowo w wyrokach z dnia 15 grudnia 2023 r., sygn. akt II FSK 2731/19 i II FSK 3124/19, 8 lutego 2024 r., sygn. akt II FSK 1907/23, 7 marca 2024 r., sygn. akt II FSK 1602/19 i II FSK 1617/19, 20 marca 2024 r., sygn. akt II FSK 1909/23 czy też z 6 czerwca 2024 r., sygn. akt II FSK 1150/21 i II FSK 750/22) oraz Wojewódzkie Sądy Administracyjne (w tym w szczególności wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 marca 2024 r., sygn. akt I SA/Lu 750/23), jak i organy podatkowe (w tym Lubelski Urząd Skarbowy w Lublinie odpowiedzialny obecnie za sprawy prowadzone w zakresie podatku u źródła) niejednokrotnie już potwierdziły, że stwierdzona niezgodność art. 78 § 5 ordynacji podatkowej skutkuje obowiązkiem pominięcia zastosowania określonego w tym przepisie ograniczenia czasowego możliwości dochodzenia zwrotu odsetek.
- Należy podkreślić również, że zmiana przepisów ordynacji podatkowej kluczowa jest nie tylko dla funduszy z krajów trzecich w zakresie nienależnie pobranego podatku u źródła, ale także nadpłat wynikających z innych pobranych nienależnie podatków, wynikających z wyroków TSUE lub orzeczeń TK (np. podatku VAT – por. przykładowo wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 maja 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 1012/23, w którym to sąd przyznał rację skarżącemu, że kluczowym dla sprawy jest wyrok TSUE C-322/22) – mówi Joanna Wójcik.