Zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy z 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.
Jak wynika z interpretacji indywidualnej z 6 września, wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących z wszystkich działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego. Podstawę ustawową ubezpieczenia wypadkowego - w prawie niemieckim - stanowi Kodeks Socjalny, m.in. jego Księga Siódma (SGB VII). Świadczenia pieniężne związane z niezdolnością do pracy na skutek wypadku przy pracy przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są poborami pochodzącymi z działu ubezpieczeń od następstw wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.
Mając na uwadze powyższe organ podatkowy stwierdził, że od 1 stycznia 2005 r. renta z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, wypłacana osobom mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy z podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech. Tym samym, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 września 2012 r., IPTPB2/415-375/12-4/AKr