Projektem nowej Rekomendacji „S" Komisja zajmie się na posiedzeniu zaplanowanym na 17 grudnia.
Poniżej wybrane fragmenty z projektu Rekomendacji „S" dotyczącej dobrych praktyk w zakresie ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie wysłanych do banków pod koniec listopada:
- bank nie powinien ustalać kursów walut obcych dla realizacji umów kredytowych w sposób mniej korzystny niż dla innych produktów i transakcji;
- przed zawarciem umowy bank dostarcza klientowi w formie pisemnej wszelkich informacji istotnych dla oceny ryzyka i kosztów związanych z kredytem, w tym - informacje o wpływie spreadu walutowego na obciążenia z tytułu spłaty rat, np. w formie symulacji wysokości rat; bank, przedstawiając ofertę kredytu w walucie lub indeksowanego do waluty obcej wylicza koszty kredytu, także przy uwzględnieniu zmiany spreadu walutowego na podstawie minimalnego i maksymalnego jego poziomu w ostatnich 12 miesiącach (bez zmiany stóp procentowych i kursów walut);
- w umowie kredytowej powinny się znaleźć zapisy dotyczące: sposobów i terminów ustalania kursów wymiany walut, na podstawie których wyliczana jest kwota kredytu, transze i raty, oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty i spłaty kredytu, a także informacja o tym, że zmiana spreadu walutowego będzie miała wpływ na wartość uruchamianego kredytu oraz spłacanych rat.
W ubiegły piątek KNF informowała, że wysłała do konsultacji także projekt Rekomendacji „T", dotyczącej dobrych praktyk w zakresie zarządzania ryzykiem kredytowym ekspozycji wobec gospodarstw domowych. Data przyjęcia rekomendacji przez KNF nie została ustalona.
Zgodnie z propozycjami Komisji Nadzoru Finansowego bank powinien między innymi:
- dokonać oceny zdolności kredytowej gospodarstwa domowego i wiarygodności kredytowej osób odpowiedzialnych za spłatę zobowiązań na podstawie kompletnych, wiarygodnych oraz zgodnych ze stanem faktycznym i prawnym informacji;
- zakładać, że maksymalny poziom wydatków związanych z obsługą zobowiązań kredytowych i finansowych do dochodów gospodarstwa domowego nie powinien być wyższy niż 50 proc.;
- przyjąć bufor dla pokrycia skutków zmian wielkości wskaźnika LtV spowodowanych zmianą kursu waluty lub niedopasowaniem waluty ekspozycji i waluty, w której wyrażona jest wartość zabezpieczenia na poziomie m.in. 10 proc. dla kredytów do 5 lat i min. 20 proc. dla kredytów powyżej 5 lat;
- monitorować zmiany zachodzące na rynkach podstawowych typów przyjmowanych zabezpieczeń;
- posiadać procedury pozwalające na podjęcie szybkich środków zaradczych w przypadku nieprzewidzianego spadku wartości zabezpieczeń.
Poniżej wybrane fragmenty z projektu Rekomendacji „S" dotyczącej dobrych praktyk w zakresie ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie wysłanych do banków pod koniec listopada:
- bank nie powinien ustalać kursów walut obcych dla realizacji umów kredytowych w sposób mniej korzystny niż dla innych produktów i transakcji;
- przed zawarciem umowy bank dostarcza klientowi w formie pisemnej wszelkich informacji istotnych dla oceny ryzyka i kosztów związanych z kredytem, w tym - informacje o wpływie spreadu walutowego na obciążenia z tytułu spłaty rat, np. w formie symulacji wysokości rat; bank, przedstawiając ofertę kredytu w walucie lub indeksowanego do waluty obcej wylicza koszty kredytu, także przy uwzględnieniu zmiany spreadu walutowego na podstawie minimalnego i maksymalnego jego poziomu w ostatnich 12 miesiącach (bez zmiany stóp procentowych i kursów walut);
- w umowie kredytowej powinny się znaleźć zapisy dotyczące: sposobów i terminów ustalania kursów wymiany walut, na podstawie których wyliczana jest kwota kredytu, transze i raty, oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty i spłaty kredytu, a także informacja o tym, że zmiana spreadu walutowego będzie miała wpływ na wartość uruchamianego kredytu oraz spłacanych rat.
W ubiegły piątek KNF informowała, że wysłała do konsultacji także projekt Rekomendacji „T", dotyczącej dobrych praktyk w zakresie zarządzania ryzykiem kredytowym ekspozycji wobec gospodarstw domowych. Data przyjęcia rekomendacji przez KNF nie została ustalona.
Zgodnie z propozycjami Komisji Nadzoru Finansowego bank powinien między innymi:
- dokonać oceny zdolności kredytowej gospodarstwa domowego i wiarygodności kredytowej osób odpowiedzialnych za spłatę zobowiązań na podstawie kompletnych, wiarygodnych oraz zgodnych ze stanem faktycznym i prawnym informacji;
- zakładać, że maksymalny poziom wydatków związanych z obsługą zobowiązań kredytowych i finansowych do dochodów gospodarstwa domowego nie powinien być wyższy niż 50 proc.;
- przyjąć bufor dla pokrycia skutków zmian wielkości wskaźnika LtV spowodowanych zmianą kursu waluty lub niedopasowaniem waluty ekspozycji i waluty, w której wyrażona jest wartość zabezpieczenia na poziomie m.in. 10 proc. dla kredytów do 5 lat i min. 20 proc. dla kredytów powyżej 5 lat;
- monitorować zmiany zachodzące na rynkach podstawowych typów przyjmowanych zabezpieczeń;
- posiadać procedury pozwalające na podjęcie szybkich środków zaradczych w przypadku nieprzewidzianego spadku wartości zabezpieczeń.