Czy wyposażenie budynku, który nie jest jeszcze oddany do używania, można ująć w kosztach bezpośrednio?

Jeżeli wartość jednostkowa nabywanego wyposażenia nie przekracza kwoty 3500 netto, to poniesione wydatki są od razu kosztem podatkowym Podatnika w momencie nabycia. Warunkiem jest, aby wyposażenie to stanowiło odrębny składnik majątku.

Pytanie

W jednoosobowej działalności gospodarczej podatek dochodowy rozliczany jest na PKPiR. Od roku 2011 buduje budynek usługowo-handlowy. Ponieważ prace budowlane zmierzają ku końcowi obecnie jest kupowane wyposażenie budynku, m.in. półki, krzesła, biurka, wyposażenie zaplecza socjalnego, m.in. kuchenka mikrofalowa. Wszystkie przedmioty stanowią samodzielne wyposażenie i ich wartość nie przekracza 3500 zł. Uznajemy te rzeczy za wyposażenie, a nie za środki trwałe.
Czy możemy kupowane wyposażenie wpisywać do PKPiR jako koszt uzyskania przychodu już w momencie zakupu i otrzymania faktury zakupu?
Czy musimy czekać do dnia oddania budynku do używania i dopiero wówczas zakupione wyposażenie będziemy mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Odpowiedź

Jeżeli wartość jednostkowa nabywanego wyposażenia nie przekracza kwoty 3500 netto, to poniesione wydatki są od razu kosztem podatkowym Podatnika w momencie nabycia. Warunkiem jest, aby wyposażenie to stanowiło odrębny składnik majątku. Jeżeli nie będzie mogło być wyodrębnione – podwyższy wartość początkową budynku usługowo – handlowego.

Uzasadnienie

Krzesła, biurka, kuchenka mikrofalowa będą wyposażeniem i stanowić będą koszt uzyskania przychodu już w momencie nabycia. W przypadku półek jeżeli będą stanowiły osobna szafę, szafkę to również. Jeżeli jednak zostaną przytwierdzone do ściany – wówczas już powiększa wartość budynku.

Amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.
Oznacza to, że jeśli dany składnik majątkowy może być uznany za oddzielny środek trwały, należy go rozliczyć oddzielnie. Tak jest w przypadku mebli lub telewizorów – są one samodzielnymi środkami majątkowymi, a więc koszt ich zakupu nie będzie podwyższał wartości budynku. Jeżeli wartość poszczególnych rzeczy nie będzie przekraczać 3500 zł, cena zakupu od razu może być zaliczona do kosztów uzyskania.

Prowadzę działalność gospodarczą, w ramach której kończę budować pensjonat. Jak ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakup wyposażenia łazienek oraz mebli i telewizorów do pokojów? Nakłady te zostaną poniesione przed oddaniem pensjonatu do użytkowania. Czy wydatki te będą kosztem w momencie poniesienia, czy w momencie oddania pensjonatu do użytkowania? A może trzeba je amortyzować, bądź też odpisywać w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne?
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (teks jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o u.p.d.o.f.. Jak zaś wynika z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. amortyzacji podlegają (m.in.) stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budynki, budowle, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą zwane środkami trwałymi.

Przepis art. 22 ust. 2 u.p.d.o.f., stanowi, że składniki majątku podlegające amortyzacji wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Zwrot "do używania" oznacza faktyczne korzystanie ze środka trwałego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jak wynika z treści ww. przepisów, aby dany przedmiot mógł zostać uznany za środek trwały, zaś wydatek poniesiony na jego zakup mógł być zaliczony – poprzez odpisy amortyzacyjne – do kosztów uzyskania przychodów, przedmiot ten musi spełniać określone kryteria. Co więcej, wymogi te muszą być spełnione równocześnie. Zatem dany składnik (spełniający obiektywną definicję środka trwałego) musi być nie tylko zdatny do użytku, ale jednocześnie musi być ujawniony w ewidencji środków trwałych i przekazany do używania, czyli faktycznie wykorzystywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dodać należy, że w myśl art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi, że podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 3500 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Zgodnie natomiast z ust. 2 ww. przepisów tych składników majątku nie wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Należy pamiętać, że powyższe przepisy stanowią, iż wydatek na nabycie bądź wytworzenie opisywanych składników majątku może być odniesiony w ciężar kosztów najwcześniej w miesiącu oddania tego składnika do używania.

Co za tym idzie ustawodawca przewidział szczególny moment odnoszenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków na składniki majątku spełniające definicję środka trwałego, które jednak nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. Również w odniesieniu do tych składników majątku, wydatki na ich nabycie mogą zostać uznane za koszty podatkowe dopiero w miesiącu, w którym zostały one przekazane do używania. Niemniej wyposażenie nie stanowi środka trwałego i skoro jest gotowe i zdatne do użytku to może stanowić koszt podatkowy w momencie nabycia.