Odpowiedź:
Jeśli wydatki poniesione na oklejenie własną reklamą samochodów, będących własnością klientów podatnika, służą osiągnięciu przez tego podatnika przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów, wówczas stanowią u niego koszt uzyskania przychodów dla celów rozliczenia podatku dochodowego.
Wymagane jest zawarcie przynajmniej ustnej umowy z klientem na oklejenie jego samochodu reklamą podatnika. Choćby po to, aby właściciel samochodu – w razie sporu podatnika z organem podatkowym – mógł potwierdzić zawarcie takiej umowy i poniesienie przez podatnika wydatków związanych z tą reklamą. Zarówno wydatków związanych z oklejeniem samochodu reklamą, jak i wydatków ponoszonych na rzecz właściciela samochodu z tytułu udostępnienia mu powierzchni samochodu na cele reklamy.
W razie nieodpłatnego udostępnienia powierzchni samochodu na cele reklamy wystąpi u podatnika korzystającego z takiego nieodpłatnego świadczenia przychód z innych źródeł.
Wysokość takiego przychodu ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f., zasadą jest, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 u.p.d.o.f.
W interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2016 r., IPPB1/4511-705/16-4/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnił, że definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. ma charakter ogólny, natomiast unormowania odnoszące się do kosztów są rozlegle i charakteryzują się znacznym stopniem komplikacji. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, jak wskazał organ podatkowy, należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Organ podatkowy stwierdził, ze aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:
– wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
– poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
– pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
– jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
– został właściwie udokumentowany,
– wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f.
Zatem, co do zasady, gdy podatnik ponosi wydatki na oklejenie własną reklamą samochodów będących własnością jego klientów, jeśli spełnione są wyżej wymienione wymogi, faktury dokumentujące poniesienia takich wydatków mogą stanowić podstawę do ujęcia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.
Doświadczenie życiowe wskazuje, że - pomijając już przepisy prawa podatkowego - bez zgody właściciela nie okleja się reklamami cudzych samochodów. Zatem wymagana jest co najmniej ustna umowa z klientem na oklejenie jego samochodu reklamą podatnika. Choćby po to, aby w razie wątpliwości organu podatkowego właściciel samochodu potwierdził zawarcie takiej umowy i poniesienie przez podatnika wydatków związanych z tą reklamą.
Należy jednocześnie odróżnić koszty związane z oklejeniem samochodu reklamą od kosztów ponoszonych na rzecz właściciela samochodu z tytułu udostępnienia powierzchni samochodu na cele reklamowe.
W razie nieodpłatnego udostępnienia powierzchni samochodu na cele reklamy wystąpi u podatnika korzystającego z takiego nieodpłatnego świadczenia przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.
Zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 4 u.p.d.o.f., wartość pieniężną takich nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Karol Różycki, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono 21.10.2016 r.
Czy wydatki poniesione na umieszczenie reklamy na samochodach klientów można ująć w kosztach podatkowych?
Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego KsięgowegoFirma zleca wykonanie oklejania własną reklamą samochodów, które są własnością klientów.Czy faktury na te usługi będą stanowiły koszt firmy?Czy powinna być zawarta umowa z klientami na świadczenie usług przez tych klientów na rzecz firmy?Czy brak odpłatnej umowy może być uznany za nieodpłatne świadczenie i firma powinna obliczyć od wartości rynkowej usług podatek dochodowy?
