Odpowiedź:

Zasadniczo tak – VAT naliczony z tytułu WNT, który nie podlega odliczeniu, może być KUP.

Uzasadnienie:

Jeżeli podatnikowi przysługuje obiektywne prawo do rozliczenia podatku naliczonego to w żadnym razie nie może on być kosztem podatkowym. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) kosztem podatkowym może być tylko ten VAT naliczony, który obiektywnie nie podlega rozliczeniu.
Zgodnie z art. 88 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. Nr177, poz. 1054 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u., nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c u.p.t.u. (tj. WNT), w przypadku opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 25 ust. 2, na terytorium kraju z powodu podania numeru PL VAT UE, w sytuacji gdy towary w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, podatek z tytułu WNT opisanego w pytaniu jest naliczonym i obiektywnie nie podlega odliczeniu. To oznacza, że zasadniczo może on być kosztem podatkowym polskiego podatnika.
Należy jednak zaznaczyć – z ostrożności fiskalnej – że dla uniknięcia zarzuty braku celowości fiskalnej takiego wydatki (w znaczeniu podatku dochodowego) a przez to wyłączenia z kosztów, podatnik winien przygotować sobie uzasadnienie dla braku rejestracji w Danii. Gdyby bowiem okazało się, że polski VAT, obowiązek jego zapłaty, jest konsekwencja zwykłego zaniedbania, wówczas organy podatkowe mogą próbować podważyć jego kosztowy charakter.     

Radosław Kowalski, autor współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego
Odpowiedzi udzielono 22.03.2016 r.