Odpowiedź:
W świetle najnowszej wykładni świadczenie urlopowe wypłacane przez pracodawcę zatrudniającego powyżej 20 pracowników może być kosztem a z tego należy wnioskować, że w rachunku podatkowym może być uwzględniany również ZUS, który z tego tytułu obciąża pracodawcę.
Uzasadnienie:
Do niedawna dominowała wykładnia, wedle której świadczenie urlopowe wypłacane przez pracodawców w warunkach określonych w pytaniu nie mogły być kosztami uzyskania przychodu pracodawcy. Tak zostało stwierdzone np. jeszcze w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 stycznia 2015 r. IBPBI/2/423-1343/14/BG. Wcześniej tak samo stwierdziło „bezpośrednio” Ministerstwo Finansów z interpretacji (zmieniająca wcześniejszą interpretację) z dnia 17 kwietnia 2009 r., DD6/033/28/KWW/09/PK-169.
Poglądu takiego nie podzielił jednak NSA w wyroku z dnia 27 marca 2014 r., II FSK 1049/12, który stwierdził, że tego rodzaju wydatki mogą być KUP. Wprawdzie w powołanej powyżej interpretacji z 2015 roku organ nie podzielił takiego poglądu jednak inaczej stwierdził podsekretarz stanu w MF w odpowiedzi na interpretację poselską z dnia 12 maja 2015 r. (nr. 32617), w którym zostało stwierdzone, że:
„Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm. – ustawa CIT) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych - kosztem uzyskania przychodów są jednak „świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych” (tj. świadczenia o których mowa w art. 3 ust. 4-6 ustawy o ZFŚS, wypłacane przez pracodawców zatrudniających mniej niż 20 pracowników).
Przypomnienia w tym miejscu wymaga, iż wyłączenie co do zasady wydatków pracodawcy na działalność socjalną z katalogu kosztów uzyskania przychodów związane jest z tym, iż koszt taki stanowią odpisy, z których tworzony jest zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.
W przypadku natomiast pracodawców zatrudniających powyżej 20 pracowników, którzy nie tworzą ZFŚS, ponoszone przez nich wydatki na wypłatę świadczeń dla pracowników z tytułu urlopu - niebędących świadczeniami urlopowymi w rozumieniu art. 3 ust. 4-6 ustawy o ZFŚS - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT, jako wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.”
Zatem w świetle najnowszej wykładni świadczenie urlopowe wypłacane przez pracodawcę zatrudniającego powyżej 20 pracowników może być kosztem a z tego należy wnioskować, że w rachunku podatkowym może być uwzględniany również ZUS, który z tego tytułu obciąża pracodawcę.
Radosław Kowalski, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego