Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 września 2014 r. W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwrócił się przedsiębiorca w sprawie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z poszukiwaniem najemcy nieruchomości.

Przedsiębiorca zawarł umowę pośrednictwa, w której zlecił zleceniobiorcy wyszukanie najemcy i doprowadzenie do zawarcia między nim a najemcą, umowy najmu obiektu handlowego, którego był włascicielem. Umowa pośrednictwa przewiduje z tego tytułu jednorazowe wynagrodzenie pośrednika w kwocie 500.000 zł, powiększone o podatek VAT.

Umowa najmu została zawarta na czas określony 10 lat, liczony od dnia przekazania przedmiotu najmu najemcy do używania. Po tym okresie umowa zostanie uznana za ponownie zawartą na okres 10 lat, chyba że najemca wyrazi pisemny sprzeciw. Zgodnie z umową pośrednictwa zleceniobiorca wystawił fakturę na kwotę 500.000 zł netto.

Przedsiębiorca przyjął, że poniesiony koszt w kwocie 500.000 zł dla celów rachunkowych będzie rozliczany w czasie poprzez czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, co oznacza, że odpisy danego wydatku dokonywane będą systematycznie w ciężar kosztów rachunkowych proporcjonalnie w okresie 10 lat i w tym samym czasie będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Fiskus zgodził się z tym stanowiskiem. Organ wskazał, że przepisy ustawy o CIT nie stoją na przeszkodzie w rozliczeniu w czasie kosztu w postaci jednorazowego wynagrodzenia związanego z zawarciem przez przedsiębiorcę umowy pośrednictwa w zakresie poszukiwania najemcy i doprowadzenia do zawarcia umowy najmu obiektu handlowego. Skoro przedsiębiorca zdecydował się rozliczać przedmiotowe wydatki w oparciu o zasady wynikające z przepisu art. 39 ustawy o rachunkowości, a więc dokonywać systematycznie odpisów w ciężar kosztów proporcjonalnie do ustalonego okresu, to powinien je w tym samym czasie zaliczać do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Co do zasady, stanowi o tym cytowany wyżej art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Tym samym, stosowany przez przedsiębiorcę sposób rozliczania kosztów dla celów bilansowych powinien znaleźć odzwierciedlenie w sposobie zaliczenia opisanego jednorazowego wynagrodzenia dla zleceniobiorcy z tytułu zawartej umowy pośrednictwa do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Podsumowując, z uwagi na fakt, że przedmiotowa umowa najmu obiektu handlowego zawarta została na okres 10 lat, do kosztów związanych z wyszukaniem najemcy i doprowadzeniem do zawarcia umowy najmu zastosowanie będzie miał art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, zgodnie z którym jeżeli koszty dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Ponadto, stosownie do przepisu art. 15 ust. 4e ustawy, przedmiotowe koszty powinny być rozliczane na bazie miesięcznej, jeżeli analogiczne zasady zostały przyjęte dla celów księgowych. Nie ma w tym wypadku znaczenia czy umowa najmu, po upływie 10 lat, zostanie zawarta ponownie na kolejny okres.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 września 2014 r., ITPB3/423-350/14/KK

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego