W przedmiotowej sprawie spółka w 2008 r. nabyła wewnątrzwspólnotowo samochody Mitsubishi L200 typu pickup. W 2011 r. roku fiskus określił spółce akcyzę z tego tytułu. Między organami podatkowymi a spółką powstał spór, który dotyczył zaklasyfikowania przedmiotowego pojazdu samochodowego. Według fiskusa ten samochód winien być klasyfikowany do pozycji 8703 (osobowe), zaś według spółki do pozycji 8704 (ciężarowe).
Samochód Mitsubishi L200 typu pickup mógł bowiem służyć zarówno do przewozu osób jak i do przewozu towarów. Brzmienie pozycji CN 8703 i pozycji CN 8704 wskazuje, że taki pojazd samochodowy od strony technicznej wypełnia definicję obu pozycji i w związku z tym głównym kryterium jego klasyfikacji w nomenklaturze CN będzie zasadnicze przeznaczenie (osobowe bądź towarowe), ustalone na podstawie kryterium ogólnych cech pojazdów.
Z wyroku ETS z 6 grudnia 2007 r. (C-486/06) wynika, że o klasyfikacji pojazdu typu pickup w pozycji CN 8703 zadecydował ogół cech wskazujących na luksusowe jego wyposażenie. Z uwagi na te cechy Trybunał uznał za zbędne odniesienie się do innych kryteriów określonych w Notach wyjaśniających. W rozpoznawanej sprawie wersja wyposażenia pojazdu jest wersją podstawową a nie luksusową. Zatem przy braku cech luksusowych pojazdu, kierując się sposobem klasyfikacji wytyczonym przez Trybunał, należało odnieść się do innych cech pojazdu, które pomogłyby w dokonaniu właściwej klasyfikacji. Niewątpliwie pomocne było w tym zakresie kryterium określone w Nocie Wyjaśniającej do CN 2007, odnoszące się do porównania długości wewnętrznej powierzchni ładunkowej do rozstawu osi.
Naczelnik wskazał, że długość skrzyni ładunkowej nie przekracza połowy długości rozstawu osi, na co wskazują zarówno dokonane oględziny oraz parametry podane przez producenta. Spółka zażądała dokonania pomiaru długości przedziału ładunkowego, jednak po rozłożeniu tylnej burty. Fiskus wyjaśnił, iż Noty Wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej wyraźnie precyzują maksymalną wewnętrzną długość podłogi powierzchni do transportu towarów. Burta natomiast w stanie złożonym stanowi część ściany tylnej, a nie część podłogi. W konsekwencji dokonanie żądanych pomiarów jest bezzasadne, ponieważ rozłożenie burty powoduje utratę przez przestrzeń ładunkową jej atrybutu "wewnętrzności".
Sprawa trafiła do NSA. Sąd podkreślił, że przy klasyfikacji pojazdu o wyposażeniu w wersji podstawowej, gdy ustalono, że zasadniczym przeznaczeniem pojazdu jest przewóz osób, organy podatkowe prawidłowo posiłkowały się kryterium z Not Wyjaśniających do CN 2007.
Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej wskazują, że pickupy mogą być klasyfikowane do pozycji 8704 jeżeli maksymalna wewnętrzna długość podłogi do transportu towarów jest większa niż 50 proc. długości rozstawu osi pojazdu lub jeżeli posiadają one więcej niż dwie osie. Przy ustalaniu proporcji określonej w nocie CN 2007 należy brać pod uwagę "maksymalną wewnętrzną" długość podłogi, co oznacza długość wnętrza przestrzeni ładunkowej, a więc długość przy zamkniętej (a nie otwartej na zewnątrz) tylnej burcie. Opuszczenie i wykorzystanie tylnej burty oznacza bowiem wyjście poza wewnętrzną długość tej powierzchni.
A jak wynikało z protokołu oględzin i dokumentacji zdjęciowej pojazdy mają dwie osie, a część służąca przewozowi osób pod względem wielkości przeważa nad częścią służącą transportowi towarów. W tej sytuacji zasadnie fiskus zaakceptował ustalenia organów podatkowych, że cechy przedmiotowego pojazdu dowodzą, że główną jego funkcją użytkową jest przewóz osób, czego nie przekreśla okoliczność, że pojazd ten posiada wyodrębnioną przestrzeń ładunkową. Wyniki pomiarów części ładunkowej wykluczają klasyfikację pojazdu do pozycji CN 8704.
Wyrok NSA z 25 marca 2014 r., I GSK 1303/12
Omówienie z programu Vademecum Głównego Księgowego
