Przepis art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679 z późn. zm.) – dalej u.m.w., stanowi, że wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia.
 
Zobacz także: Od stycznia wynagrodzenie minimalne w nowej wysokości!
 
Od tej zasady przewidziany jest jednak wyjątek – wysokość wynagrodzenia pracownika w okresie jego pierwszego roku pracy, nie może być niższa niż 80% wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Do okresu tego wlicza się wszystkie okresy, za które była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, z wyłączeniem okresów zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 września 2013 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2014 r. (Dz. U. poz. 1074), minimalne wynagrodzenie za pracę w 2014 r. wynosi 1680 zł. W porównaniu z 2013 r. oznacza to wzrost o 80 zł.
Odpowiednio kwota ta, wynosi 1344 zł w pierwszym roku pracy (80% x 1680 zł). W 2013 r. minimalne wynagrodzenie wynosiło 1600 zł, a w pierwszym roku pracy 1280 zł.
Zmiana wysokości wynagrodzenia minimalnego ma zasadnicze znaczenie dla tych pracodawców, u których wynagrodzenia nie przekraczają minimum oraz tych, którzy w regulaminach wynagradzania określili wysokość danych składników wynagrodzenia w odniesieniu do kwoty wynagrodzenia minimalnego. Wzrost tego wynagrodzenia spowoduje u nich konieczność zwiększenia wartości wypłat.
 
Zobacz także: Obliczanie terminów w prawie pracy jeszcze łatwiejsze
 
Zwiększeniu ulega kwota wolna od potrąceń. Na podstawie art. 871 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p., wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
1) minimalnego wynagrodzenia za pracę, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
2) 75% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi;
3) 90% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108 k.p.
Przepisy powyższe nie uwzględniają składek na ubezpieczenie zdrowotne, ale doktryna jednolicie stwierdza, że składki te również należy uwzględniać przy określaniu kwoty wolnej od potrąceń.
 
Jak prawidłowo wypłacić wynagrodzenia na przełomie roku
 
Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty określone powyżej ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Należności inne niż wymienione w art. 87 § 1 k.p. mogą być potrącane z wynagrodzenia pracownika tylko za jego zgodą wyrażoną na piśmie. W przypadku zgody wyrażonej na piśmie wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
1) określonej w art. 871 § 1 pkt 1 k.p. – przy potrącaniu należności na rzecz pracodawcy;
2) 80% kwoty określonej w art. 871 § 1 pkt 1 k.p. – przy potrącaniu innych należności niż określone w pkt 1 – zob. art. 91 § 1 k.p.
Kwota wolna od potrąceń zależy od kilku czynników (np. kosztów uzyskania lub złożenia przez pracownika PIT-2). Kwota ta, wynosi zazwyczaj 1237,20 zł przy kosztach zwykłych oraz 1242,20 zł przy podwyższonych (w obu przypadkach z uwzględnieniem kwoty wolnej – w przypadku ustalania kwoty wolnej od potrąceń w mniejszej kwocie stawki procentowe należy zatem stosować do powyższych kwot 80% tej kwoty stanowi odpowiednio 989,76 zł lub 993,76 zł).
 

Czytaj więcej >> Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych