Firma zatrudni pracownika od czerwca.
Czy jego wynagrodzenie uzyskane z kontraktu we Francji będzie miało wpływ na ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek ZUS?
Tak, jeżeli z tytułu pracy wykonywanej we Francji pracownik podlegał polskiemu systemowi zabezpieczenia społecznego, a co za tym idzie od wynagrodzenia z przedmiotowego kontraktu były należne składki na ubezpieczenia społeczne do ZUS, to wynagrodzenie to wlicza się do rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Od 1 maja 2004 r. z uwagi na wejście Polski do UE polski system zabezpieczenia społecznego objęty jest koordynacją systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich UE/EOG. Podstawy prawne tej koordynacji zostały określone w rozporządzeniu Rady (EWG) Nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. dotyczące stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin, przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 149 z 5 lipca 1971 r.), zwanego dalej rozporządzeniem 1408/71.
Jedną z podstawowych zasad koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich UE/EOG jest zasada jednego ustawodawstwa. Zgodnie z zasadą osoba przemieszczająca się na terytorium UE/EOG podlega co do zasady ustawodawstwu z zakresu zabezpieczenia społecznego tylko jednego państwa członkowskiego.
W przypadku pracowników o tym, który system zabezpieczenia społecznego jest właściwy, decyduje miejsce świadczenia pracy. Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 1408/71 pracownik najemny zatrudniony na terytorium jednego państwa członkowskiego podlega ustawodawstwu tego państwa, nawet jeżeli zamieszkuje na terytorium innego państwa członkowskiego lub jeżeli przedsiębiorstwo lub pracodawca, który go zatrudnia ma swoją zarejestrowaną siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium innego państwa członkowskiego. Od tej zasady rozporządzenie 1408/71 przewiduje wyjątki. Taki wyjątek stanowią np. pracownicy delegowani, o których mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia. Pracownicy ci po spełnieniu warunków delegowania sformułowanych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia 1408/71 pomimo wykonywania pracy w państwie przyjmującym mogą podlegać systemowi zabezpieczenia społecznego państwa wysyłającego.
Ograniczenie w postaci rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zostało ustanowione w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.) - dalej: u.s.u.s. Jego istota sprowadza się do tego, że suma podstaw wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe danego ubezpieczonego w danym roku kalendarzowym nie może przekraczać kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej (w 2007 r. - 78 480 zł). Nie ulega wątpliwości, że przy ustalaniu, czy nastąpiło przekroczenie tego ograniczenia, czy też nie, bierze się pod uwagę tylko te kwoty, od których są należne składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe do polskiego systemu zabezpieczenia społecznego. Oznacza to, że nie uwzględnia się w rocznej podstawie wymiaru składek tych kwot, od których składki zostały odprowadzone do systemu zabezpieczenia społecznego innego państwa.