Rola pracowników jest jednak stosunkowo ograniczona i mimo że projekt ustawy (druk sejmowy 2811) posługuje się sformułowaniem „w porozumieniu”, to w istocie przedmiotowe uprawnienie ma charakter konsultacyjny.

Pracownicy mogą mieć wpływ na wybór zarządzającego PPK

Swoistą konstytucją w przypadku PPK jest umowa o zarządzanie PPK, która jest zawierana między pracodawcą a instytucją finansową zarządzającą danym PPK. W zależności od formy instytucji finansowej może to być umowa o wnoszenie składek do funduszy inwestycyjnych czy emerytalnych bądź umowa ubezpieczenia.

 

Czytaj też: Pracodawców czekają nowe obowiązki w związku z PPK >

 

Umowa ta określa najważniejsze parametry tworzonego PPK, w tym między innymi wskazuje, jaki podmiot (instytucja finansowa) zarządza danym planem. W zakresie wyłonienia tej instytucji finansowej projekt ustawy o PPK przewiduje, że zostaje ona wybrana przez pracodawcę, ale w porozumieniu z zakładową organizacją związkową, działającą w tym podmiocie zatrudniającym. W przypadku gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, podmiot zatrudniający wybiera instytucję finansową, z którą zostanie zawarta umowa o zarządzanie PPK w porozumieniu z reprezentacją osób zatrudnionych wyłonioną w trybie przyjętym w danym podmiocie zatrudniającym.

 

Czytaj też: PPK zwiększy szanse pracowników 55 plus na rynku pracy? >

 

Kryteria wyboru instytucji finansowej określi ustawa

Ustawa o PPK określa kryteria, jakimi winny kierować się strony, dokonując przedmiotowego wyboru - stanowi, że wyboru dokonuje się w szczególności na podstawie oceny proponowanych przez instytucje finansowe warunków zarządzania środkami gromadzonymi w PPK, ich efektywności w zarządzaniu aktywami oraz posiadanego przez nie doświadczenia w zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi lub funduszami emerytalnymi. Wyboru instytucji finansowej dokonuje się także mając na uwadze najlepiej rozumiany interes osób zatrudnionych.

 

Bez porozumienia pracodawca sam podejmie decyzję

Umowa o zarządzanie PPK powinna zostać zawarta w określonym terminie w ustawie, który, co do zasady, odpowiada trzem miesiącom kalendarzowym działania pracodawcy. Projekt PPK przewiduje jednak, że jeśli na miesiąc przed upływem tego terminu nie zostanie osiągnięte przez pracodawcę z przedstawicielami pracowników porozumienie, to podmiot zatrudniający samodzielnie wybiera instytucję finansową, z którą zostanie zawarta umowa o zarządzanie PPK. W tym przypadku winien on się kierować oferowanymi najbardziej korzystnymi warunkami zarządzania środkami gromadzonymi w PPK.

 

Czytaj też: PPK nie rozwiążą problemów spowodowanych obniżeniem wieku emerytalnego >

 

Przyjęta w ustawie o PPK konstrukcja wpływu przedstawicieli pracowników na wybór instytucji finansowej zarządzającej PPK, mimo posłużenia się w treści aktu prawnego sformułowaniem „w porozumieniu”, w istocie oznacza dla przedstawicieli pracowników jedynie uprawnienie konsultacyjne. Brak ich zgody na instytucję finansową wskazaną przez pracodawcę nie uniemożliwia zawarcia przez niego umowy z tą instytucją.

dr Marcin Wojewódka, Instytut Emerytalny

 

Więcej przydatnych materiałów znajdziesz w LEX Kadry:

Pracownicze Plany Kapitałowe - porównanie PPK a PPE >

Zasady tworzenia pracowniczych programów emerytalnych >

Pracownicze programy emerytalne a koszty uzyskania przychodów >

Czy Pracowniczym Programem Emerytalnym można objąć tylko część pracowników? >