Odpowiedź

Pracodawca przed dopuszczeniem pracowników do wykonywania pracy powinien dokładnie zidentyfikować i ocenić zagrożenia związane z wykonywaną pracą. Informacje te należy udostępnić lekarzowi medycyny pracy sprawującemu profilaktyczną opiekę lekarską nad pracownikami, który podejmuje następnie decyzje o zakresie badań lekarskich.

Uzasadnienie

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.) - dalej r.b.l.p. badania profilaktyczne przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę, którego wzór określa załącznik nr 3a do r.b.l.p. Skierowanie to powinno zawierać:

- określenie rodzaju badania profilaktycznego, jakie ma być wykonane,

- określenie stanowiska pracy, na którym osoba ta ma być zatrudniona; w tym przypadku pracodawca może wskazać w skierowaniu dwa lub więcej stanowisk pracy, w kolejności odpowiadającej potrzebom zakładu - w przypadku osób przyjmowanych do pracy lub pracowników przenoszonych na inne stanowiska pracy,

- określenie stanowiska pracy, na którym pracownik jest zatrudniony - w przypadku pracowników,

- opis warunków pracy, uwzględniający informacje o występowaniu na stanowisku lub stanowiskach pracy, o których mowa w pkt 2 i 3, czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub czynników uciążliwych i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy, z podaniem wielkości narażenia oraz aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach.

Na podstawie powyższych informacji oraz oceny ryzyka zawodowego lekarz medycyny pracy podejmuje decyzję o rodzaju i zakresie badań profilaktycznych niezbędnych do wydania orzeczenia lekarskiego o zdolności do wykonywania pracy na określonym stanowisku.

Dla przykładu przytoczonego w pytaniu, w skierowaniu na badania lekarskie należałoby wpisać np. że praca wymaga wchodzenia i schodzenia po drabinie o wysokości 5 m. W dalszej kolejności należałoby również doprecyzować, że praca odbywa się np.: w wykopie, zagłębieniu, studzienkach, kanale, itp. Informację taką warto również uzupełnić orientacyjnym czasem wykonywania tych prac na zmianę roboczą.

Dla wyjaśnienia problemu postawionemu w pytaniu należy dodać, że każda praca wykonywana na powierzchni znajdującej się na wysokości co najmniej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi jest pracą na wysokości (§ 105 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy; tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.). Tak więc praca wykonywana na krawędzi wykopu o głębokości ponad 1 m jest pracą na wysokości, jak również praca wymagająca np. zejścia do wykopu po drabinie, o ile koniecznym jest pokonywanie różnicy poziomów większej niż 1 m, jest również pracą na wysokości. Natomiast wykonywanie czynności na poziomie gruntu w samym wykopie nie jest już pracą na wysokości.

Anna Sokołowska, autorka współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 1 września 2015 r.