Trzeci etap realizacji programu na lata 2014-2016 jest kontynuacją programów z lat poprzednich: 2008-2010 (etap I) i 2011-2013 (etap II). Na jego realizację z budżetu państwa przeznaczone zostanie 93,5 mln zł.
Podstawowym zadaniem programu jest opracowanie innowacyjnych rozwiązań organizacyjnych i technicznych oraz rozwój nowych wyrobów i technologii, które - wykorzystane w praktyce - przyczynią się do znacznego ograniczenia liczby zatrudnionych w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych dla zdrowia. Spowoduje to też ograniczenie wypadków przy pracy, chorób zawodowych i związanych z tym strat ekonomicznych oraz społecznych.
Realizacja programu pozwoli m.in.:
- zwiększyć skuteczność prewencji w sferze zagrożeń zawodowych w przedsiębiorstwach, z uwzględnieniem zachowania zdolności do pracy w wydłużonym okresie aktywności zawodowej;
- podnieść jakość zarządzania bezpieczeństwem i ochroną zdrowia w przedsiębiorstwach, z uwzględnieniem przedłużonej aktywności zawodowej;
- uwzględnić nowoczesne spojrzenie na problematykę bezpieczeństwa pracy i ergonomii w programach nauczania oraz doskonalić kompetencje zawodowe służb specjalistycznych;
- poszerzyć ofertę polskiego przemysłu producentów środków ochrony indywidualnej, a w konsekwencji poprawić bezpieczeństwo pracowników;
- kontynuować prace legislacyjne, które zapewnią zgodność polskiego prawa z unijnym w dziedzinie BHP;
- rozwinąć krajowy system oceny zgodności wyrobów i usług, zgodnie z wymogami dyrektyw unijnych;
- zapewnić aktywne uczestnictwo Polski w międzynarodowej i europejskiej współpracy w zakresie badań naukowych, a także wymianie dobrych praktyk w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii;
- zwiększać skuteczność działań informacyjnych i promocyjnych w zakresie BHP, w tym rozwój działalności polskiego Krajowego Punktu Centralnego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy.
Założono, że w ciągu 5 lat od zakończenia realizacji programu o 30 proc. zostanie ograniczone ryzyko narażenia zatrudnionych na działanie czynników niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych. Oczekuje się, że dzięki temu spadnie liczby wypadków przy pracy: śmiertelnych o 24 proc., ciężkich o 33 proc., a chorób zawodowych o 29 proc.
Powinny się także zmniejszyć koszty ponoszone przez państwo i społeczeństwo z powodu zagrożeń zawodowych, zwłaszcza że straty wynikające z nieodpowiednich warunków pracy w Polsce są znaczne. Świadczą o tym wydatki z funduszu ubezpieczenia wypadkowego ZUS, związane z wypadkami i chorobami zawodowymi, które w 2011 r. wyniosły 5,1 mld zł, w 2012 r. – 5,2 mld zł.
W najbliższych latach, z powodu wydłużenia aktywności zawodowej do 67 roku życia, podstawowym zadaniem będzie stworzenie odpowiednich warunków pracy dla osób starszych. Należy też zwrócić szczególną uwagę na właściwe przygotowanie do pracy ludzi młodych, którzy najczęściej ulegają wypadkom przy pracy. Ponad 25 proc. poszkodowanych w wypadkach przy pracy to osoby poniżej 30 roku życia, a ponad 30 proc. poszkodowanych to osoby o stażu krótszym niż rok (dane GUS za 2012 r.).
Na szczególną uwagę zasługuje też tworzenie psychospołecznego środowiska pracy. Niekorzystny obraz warunków pracy w Polsce pokazuje raport z Europejskiego Badania Warunków Pracy, przeprowadzonego w 2010 r.
Z raportu wynika, że negatywny wpływ pracy na własne zdrowie odczuwa ponad 36 proc. Polaków, przy średniej unijnej na poziomie 25 proc. Z kolei z badań Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy wynika, że ponad 70 proc. Polaków uważa, że w ciągu 5 najbliższych lat wzrośnie liczba osób odczuwających stres związany z pracą. W Polsce jedynie 15 proc. przedsiębiorstw podejmuje działania zmniejszające stres zawodowy, podczas gdy w Szwecji, Wielkiej Brytanii i Irlandii jest to odpowiednio: 68, 57 i 56 proc.
Liczba wypadków przy pracy ogółem w 2012 r., porównaniu z rokiem 2008, zmniejszyła się: 2008 r. – 104 402 wypadki, 2012 r. – 91 000. Spadła również liczba wypadków śmiertelnych – w 2008 było ich 520, w 2012 r. – 348.