To powrót do starych reguł ustalania rozkładu czasu pracy, które trzeba było stosować do końca 2010 r. Wszystko za sprawą wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który uznał za niezgodny ustawą zasadniczą art. 130 par. 2(1) kodeksu pracy (sygn. K 27/11). To ten przepis od 1 stycznia 2011 r. pozbawił pracowników obniżonej liczby godzin pracy, gdy święto pokrywało się z dniem wolnym od pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. W zamian za to etatowcy dostali dodatkowe wolne w Święto Trzech Króli. Niekonstytucyjny art. 130 par 2 (1) kodeksu pracy powodował, że pracowników obowiązywał różny wymiar czasu pracy. Zależał on od tego, kiedy pracodawca wyznaczył im dni wolne od pracy i czy pokrywały się one ze świętami. Wyrok Trybunału został opublikowany 8 października 2012 r. i z tą datą przestał obowiązywać zaskarżony przepis.
Dla pracodawców oznacza to, że stosują stare, korzystne dla pracowników zasady ustalania czasu pracy związane ze świętami wypadającymi w dzień wolny od pracy. Powrót do tych zasad zapobiegnie różnicowaniu wymiaru czasu pracy poszczególnych pracowników. Nie oznacza to jednak, że pracownicy mogą się ubiegać o „oddanie” wolnych dni, których nie dostali pod rządami niekonstytucyjnego przepisu. Wskutek tych zmian pracownicy zyskali dodatkowy wolny dzień pracy: w Święto Trzech Króli, 6 stycznia.
Tworząc rozkład czasu pracy pracodawca musi wiedzieć, ile godzin pracy zaplanować pracownikowi oraz ile dni wolnych i dni pracy umieścić w grafiku. Przy obliczaniu wymiaru czasu pracy należy pełne tygodnie z danego okresu rozliczeniowego pomnożyć przez 40 godzin, a potem do wyniku dodać wynik pomnożenia 8 godzin przez liczbę dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku.