Prezydent miasta orzekł o uznaniu wnioskodawczyni za osobę bezrobotną od daty wskazanej w decyzji. Jednocześnie odmówił przyznania jej prawa do zasiłku dla bezrobotnych od tej daty. Wskazał, że wnioskodawczyni do wniosku dołączyła świadectwo pracy, z którego wynikało, że stosunek pracy ustał w wyniku porozumienia stron.

Zasiłek nie od razu

Organ pierwszej instancji wskazał, że w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem w urzędzie wnioskodawczyni rozwiązała stosunek pracy za porozumieniem stron. To zaś oznacza, że należało zastosować przepis art. 75 ust. 2 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W świetle tego przepisu w takiej sytuacji nabycie przez bezrobotnego prawa do zasiłku następuje dopiero po upływie 90 dni od dnia zarejestrowania.

Sprawdź w LEX: Warunki nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych >

Odwołanie wnioskodawczyni

Wnioskodawczyni wniosła odwołanie. Podniosła, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło nie z jej woli, ale w wyniku likwidacji spółki cywilnej. Odwołująca dołączyła na tę okoliczność wypis z CEIDG dotyczący wspólników spółki cywilnej.

Czytaj na Prawo.pl: Zasiłek dla bezrobotnych w górę. Po raz pierwszy od 4 lat >

Decyzja Wojewody

Wojewoda utrzymał decyzję organu pierwszej instancji w mocy. Zdaniem organu odwoławczego, skoro ze świadectwa pracy wynikało, że umowa o pracę uległa rozwiązaniu za porozumieniem stron, to należało uznać ten fakt za bezsporny. Organ podkreślił, że odwołująca nie domagała się sprostowania świadectwa pracy. Istniały więc podstawy, by uznać informacje w nim zawarte za wiążące. Zatem wnioskodawczyni nie mogła już od dnia rejestracji w PUP domagać się przyznania jej prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych.

 

Skarga do WSA

Wnioskodawczyni wniosła następnie skargę do sądu administracyjnego. Podniosła w niej, że wspólnicy spółki cywilnej rozwiązali z nią umowę o pracę z uwagi na likwidację tej spółki. Likwidacja spółki cywilnej nastąpiła kilka dni po rozwiązaniu z nią umowy. Skarżąca zaznaczyła, że organy powinny były poczynić ustalenia w tej kwestii. Podniosła też, że do rozwiązania jej stosunku pracy doszło w trakcie trwania urlopu rodzicielskiego. Skarżąca załączyła kolejne wypisy z CEIDG na okoliczność daty, w której wspólnicy spółki cywilnej dokonali wykreślenia z ewidencji informacji o prowadzeniu działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej.

Wojewoda domagał się oddalenia odwołania.

Wyrok WSA

WSA uznał skargę za zasadną. W związku z tym uchylił zaskarżone decyzje w części orzekającej o odmowie przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych od daty wskazanej w decyzjach. Zdaniem sądu, decyzje wydane w sprawie naruszały przepisy postępowania w sposób mogący mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd zaznaczył, że bezspornym było to, że skarżąca z momentem zarejestrowania się w PUP spełniała przesłanki do otrzymania statusu osoby bezrobotnej.

Czytaj na Prawo.pl: Bezrobotny musi stawiać się w urzędzie pracy w wyznaczonych terminach >

Prawo do zasiłku

Sąd zwrócił uwagę, że skarżąca spełniała kryteria ustawowe do uzyskania prawa do zasiłku. Spornym było natomiast to, od kiedy przysługuje jej to świadczenie. Z przepisów wynika, że jeśli bezrobotny w okresie 6 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji rozwiązał stosunek pracy na mocy porozumienia stron, to prawo do zasiłku nie może zostać mu przyznane od dnia rejestracji. Nie każde jednak rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem w PUP powoduje, że wypłata świadczeń następuje dopiero po 90 dniach - zaznaczył WSA.

 


Wola zakończenia umowy

Sąd administracyjny wskazał, że pozbawienie prawa do zasiłku od dnia rejestracji w urzędzie dotyczy tych osób, które same wypowiedziały stosunek pracy lub stosunek służbowy albo zawarły porozumienie rozwiązujące. W takich przypadkach osoby te albo dobrowolnie przyjęły ofertę złożoną przez pracodawcę, albo same zainicjowały ustanie stosunku pracy.

Sprawdź procedurę w LEX: Sporządzenie i wydanie świadectwa pracy >

Wyjątkowe sytuacje

Samo zaistnienie takiej okoliczności nie musi jednak automatycznie oznaczać, że pracownik nie chciał dalej pozostawać w zatrudnieniu. Ustawodawca przyjął bowiem, że niekiedy zasiłek przysługuje wcześniej niż po upływie 90 dni od zarejestrowania się w PUP - zaznaczył WSA. Ma to miejsce, gdy porozumienie stron nastąpiło z powodu upadłości, likwidacji pracodawcy lub zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

Przyczyna rozwiązania umowy

Zatem moment, od którego należy się świadczenie dla osoby bezrobotnej jest zależny zarówno od trybu, jak i przyczyny rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy. Gdy więc przyczyny rozwiązania umowy leżą po stronie pracodawcy, to faktycznie pracownik nie ma na nie wpływu. Gdy umowa zostanie rozwiązana w takiej sytuacji, to zasiłek należy się za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy. Powyższe wynika z art. 71 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucji rynku pracy.

Sprawdź w LEX: Wzór wniosku pracownika o sprostowanie świadectwa pracy >

Rola organu

Obowiązkiem organu jest więc badać tryb rozwiązania stosunku pracy i przyczyny, z jakich do tego doszło - zaznaczył sąd. Na tę kwestię wskazuje się w orzecznictwie. Taki pogląd przedstawił w szczególności WSA w Łodzi w wyroku z 29 października 2013 r. w sprawie III SA/Łd 938/13 (LEX nr 1504317) oraz WSA w Gdańsku w wyroku z 23 kwietnia 2015 r. w sprawie III SA/Gd 246/15 (LEX nr 1793131).

Błędy organów

Organy nie ustaliły jednak, z jakich przyczyn doszło do rozwiązania umowy o pracę z wnioskodawczynią. Oparły się one wyłącznie na treści świadectwa pracy. Organy pominęły też wynikającą ze świadectwa pracy informację, że do rozwiązania stosunku pracy doszło z inicjatywy pracodawcy. Należało więc wyjaśnić tę kwestię.

Dokument prywatny

Istotne jest to, że świadectwo pracy nie jest dokumentem urzędowym (art. 76 § 1 k.p.a.). Podmiot, który je wydaje, nie jest bowiem organem państwowym ani organem wykonującym zadania z zakresu administracji państwowej. Świadectwo pracy należy zatem uznać za dokument prywatny. Organ powinien przeprowadzić postępowanie dowodowe, by ustalić przyczyny, które doprowadziły do ustania stosunku pracy. Organy administracyjne mają obowiązek dochodzenia do prawdy obiektywnej, co wynika z art. 7 k.p.a. Zatem, wydane decyzje w części okazały się wadliwe - podkreślił WSA.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 2 października 2018 r., II SA/Bd 870/18, LEX nr 2579468.