Psycholodzy sprawdzili, w jaki sposób dochodzi się do mistrzostwa w wybranej dziedzinie zawodowej. Wyniki ich badań mogą pomóc rekruterom w odróżnianiu ekspertów od dobrze reklamujących się laików.
Pochodzący ze Szwecji psycholog Karl Anders Ericsson wraz z zespołem współpracowników sprawdzał, co różni osoby osiągające sukcesy od tych, które pozostają przeciętne w tym, czym się zajmują. Analizy prowadzono na podstawie samodzielnych badań oraz danych pochodzących z eksperymentów innych badaczy. Dzięki temu objęto nimi wiele grup zawodowych, m.in. muzyków, stenotypistki, sportowców, lekarzy i techników radiologicznych. Wyciągane wnioski były – w odniesieniu do wszystkich grup – zaskakująco zbieżne, a ich znajomość może być przydatna nie tylko dla rekruterów, ale także osób dbających o rozwój zatrudnionych pracowników oraz firmowe awanse. Przede wszystkim trzeba określić, kim jest specjalista – w tym wypadku nazywany ekspertem. Nie chodzi bowiem jedynie o osoby, które po prostu cieszą się taką opinią lub są tak określane z racji wieloletniego doświadczenia. Według szwedzkiego psychologa, o ekspercie można mówić dopiero, gdy zostają spełnione trzy podstawowe przesłanki: dana osoba wyróżnia się na tle otoczenia, jej praca przynosi konkretne rezultaty i – co nie mniej istotne – jej efekty nie są wynikiem przypadku, ponieważ są powtarzalne.
Źródło: gazetapraca.pl, 7 lipca 2011 r., Tomasz Borejza