Pracownik poszkodowany w wypadku przy pracy może dochodzić od pracodawcy odszkodowania uzupełniającego, zadośćuczynienia za krzywdę oraz renty z tytułu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy. Do roszczeń tych stosuje się przepisu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).
Odpowiedzialność pracodawcy z reguły opiera się na zasadzie winy. Oznacza to, że przełożony będzie obowiązany do naprawienia poniesionej przez podwładnego szkody, jeśli nie zapewnił mu bezpiecznych warunków pracy, w szczególności nie dostarczył sprawnych i bezpiecznych narzędzi pracy.
Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 1999 r., II UKN 522/98, OSNAP 2000, nr 9, poz. 374 wydanie pracownikowi niesprawnych narzędzi (i tolerowanie takiej sytuacji) uprawnia do zajęcia stanowiska, że nie ma podstawy do wyłączenia winy po stronie pracodawcy, nawet gdyby pracownik nie protestował przeciwko wykonywaniu pracy przy użyciu takich narzędzi. Odmienna interpretacja przerzucałaby ryzyko prowadzenia przedsiębiorstwa na pracownika.
Każdy pracownik ma prawo zakładać, że pracodawca przestrzega przepisów bhp, w związku z czym narzędzia, z których korzysta w czasie pracy są sprawne. Odpowiedzialność pracodawcy powstaje niezależnie od tego, czy jest on osobą fizyczną, prawną, czy jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej (tzw. ułomną osobą prawną). Pracownik, przeprowadzając dowód winy po stronie pracodawcy, nie musi wykazywać zaniedbania konkretnie oznaczonej osoby.
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 4 listopada 2010 r., Andrzej Marek
Odpowiedzialność pracodawcy z reguły opiera się na zasadzie winy. Oznacza to, że przełożony będzie obowiązany do naprawienia poniesionej przez podwładnego szkody, jeśli nie zapewnił mu bezpiecznych warunków pracy, w szczególności nie dostarczył sprawnych i bezpiecznych narzędzi pracy.
Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 1999 r., II UKN 522/98, OSNAP 2000, nr 9, poz. 374 wydanie pracownikowi niesprawnych narzędzi (i tolerowanie takiej sytuacji) uprawnia do zajęcia stanowiska, że nie ma podstawy do wyłączenia winy po stronie pracodawcy, nawet gdyby pracownik nie protestował przeciwko wykonywaniu pracy przy użyciu takich narzędzi. Odmienna interpretacja przerzucałaby ryzyko prowadzenia przedsiębiorstwa na pracownika.
Każdy pracownik ma prawo zakładać, że pracodawca przestrzega przepisów bhp, w związku z czym narzędzia, z których korzysta w czasie pracy są sprawne. Odpowiedzialność pracodawcy powstaje niezależnie od tego, czy jest on osobą fizyczną, prawną, czy jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej (tzw. ułomną osobą prawną). Pracownik, przeprowadzając dowód winy po stronie pracodawcy, nie musi wykazywać zaniedbania konkretnie oznaczonej osoby.
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 4 listopada 2010 r., Andrzej Marek