Powód domagał się od pozwanego pracodawcy zapłaty ponad 181 tys. zł z tytułu diet i ryczałtów związanych z podróżami służbowymi oraz ekwiwalentu za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe. Powództwo zostało uwzględnione w znacznej części.
Ustalenia SO
Sąd okręgowy ustalił m.in., że powód, będący kierowcą samochodu ciężarowego, przewoził towary do Rosji. Pozwany pracodawca przekazywał powodowi, poza wynagrodzeniem, pieniądze w kwotach po 1400 zł lub 1250 zł za kurs. Pozwany nie prowadził dokumentacji osobowej i płacowej powoda. Nie wystawiał też powodowi poleceń wyjazdów służbowych. Nie naliczał również świadczeń z tytułu podróży służbowej. Natomiast powód prowadził zeszyt, w którym odnotowywał wydatki poniesione w toku podróży. W zeszycie powód odnotowywał również otrzymane od pozwanego kwoty po 1400 złotych lub 1250 złotych z adnotacją "trasa" lub "kurs".
Sprawdź w LEX: Czy można zrezygnować z papierowej formy polecenia wyjazdu służbowego? >
Świadczenia z tytułu podróży
SO powołał się na art. 2 pkt 7 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców. Zgodnie z tym przepisem podróż służbowa to każde zadanie służbowe polegające na wykonywaniu, na polecenie pracodawcy przewozu drogowego poza miejscowość, będącą jego siedzibą lub wyjazd poza tę miejscowość, w celu wykonania przewozu drogowego. Z kolei na podstawie art. 775 § 1 k.p., pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.
Cena promocyjna: 181.3 zł
|Cena regularna: 259 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
Charakter wypłat
Zdaniem SO, kwoty 1400 zł oraz 1250 zł nie były wypłacane tytułem diet i ryczałtu za noclegi za podróże służbowe. Pozwany nie wystawiał bowiem powodowi poleceń wyjazdu służbowego. Kwoty te były stałe, a pozwany wypłacał je powodowi za realizację danego kursu. Należności te były zatem w ocenie SO dodatkowym wynagrodzeniem za pracę. Rację w sporze miał więc powód.
Sprawdź w LEX: Ciężar dowodu a ustalenia faktyczne sądu >
Apelacja pozwanego
Pozwany pracodawca wniósł apelację, w której zarzucił między innymi, że wypłacone powodowi kwoty po 1400 zł i 1250 zł, stanowiły diety i ryczałty za noclegi. Podkreślił, że w innych sprawach, jakie toczyły się z udziałem jego pełnomocnika przed sądami pracy, należności wypłacane kierowcom ponad wynagrodzenie zasadnicze z umowy zawsze uznawane były za wypłacone na pokrycie kosztów podróży. Świadczenia te nie stanowiły więc dodatkowego wynagrodzenia za pracę. Było to zgodne z powszechną praktyką w firmach transportowych.
Stanowisko SA
Sąd apelacyjny nie podzielił argumentacji pozwanego i oddalił apelację. Zdaniem SA nie doszło do naruszenia zasad prawidłowej oceny materiału dowodowego. Przede wszystkim pozwany nie przedstawił jakichkolwiek dokumentów potwierdzających rozliczanie podróży służbowych. Nie sposób zatem uznać, że wypłacana powodowi za każdy kurs taka sama kwota w wysokości 1400 złotych lub 1250 złotych była należnością za podróże służbowe. Diety i inne świadczenia delegacyjne nie są natomiast wynagrodzeniem, lecz stanowią rozliczenie wydatków delegacyjnych.
Czytaj też: Przedsiębiorca koszty podróży rozliczy, ale wyżywienia nie >
Niesłuszny pogląd
Pozwany wskazywał, że w innych sprawach pracowniczych sądy traktują tego rodzaju należności jako rozliczenie wydatków delegacyjnych, a więc i w rozpoznawanej sprawie należało tak przyjąć. Tego rodzaju pogląd był niesłuszny - uznał sąd. Swobodna ocena dowodów nie sięga bowiem tak daleko, aby sąd mógł sprawę rozstrzygnąć wyłącznie na podstawie doświadczenia zdobytego na tle rozpoznawania innych podobnych spraw, wbrew treści jedynych uzyskanych w sprawie dowodów. Takie stanowisko wyraził SN w wyroku z 22.04.1964 r., III PU 36/63 (LEX nr 147).
Niezasadna apelacja
Ustalenia faktycznie i uzasadnienia wyroków w określonych sprawach, nawet podobnych, nie mogą wpłynąć na rozstrzygnięcia w innych procesach. Dlatego też apelacja była bezzasadna - uznał sąd odwoławczy.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 11.07.2018 r., III APa 11/18, LEX nr 2527013.
Więcej przydatnych materiałów znajdziesz w LEX:
Rozliczanie krajowych podróży służbowych >
Rozliczanie zagranicznych podróży służbowych >
Delegowanie pracownika a zagraniczna podróż służbowa >
Diety za czas podróży służbowej jako koszty uzyskania przychodów >
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.