Czy pracownik, który jest unoszony w koszu roboczym przy użyciu wózka widłowego, powinien posiadać uprawnienia do pracy na wysokości powyżej 3 m?
Obowiązujące przepisy bhp nie wymagają uprawnień do pracy na wysokości. Kosz stosuje się w celu stworzenia bezpiecznego stanowiska pracy i jeśli jest na wysokości powyżej 1 m to praca w nim będzie zawsze pracą na wysokości. Warunkiem dopuszczającym do pracy na wysokości jest odbycie instruktażu stanowiskowego oraz posiadanie zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości do 3 m lub powyżej 3 m, w zależności od wysokości wykonywanej pracy. Wysokość, na której praca będzie wykonywana powinna być podana w skierowaniu na badania.
Pracę na wysokości zalicza się do prac szczególnie niebezpiecznych. W związku z tym pracodawca powinien zapewnić bezpośredni nadzór nad taką pracą wyznaczonych w tym celu osób. Pracodawca jest również zobowiązany zapewnić pracownikowi wykonującemu pracę szczególnie niebezpieczną odpowiednie środki zabezpieczające. Na pracodawcy ciąży także obowiązek przeprowadzenia odpowiedniego instruktażu pracowników w zakresie wykonywania tego typu prac. Instruktaż taki obejmuje w szczególności:
a)imienny podział pracy,
b)kolejność wykonywania zadań,
c)wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach.
Spełnienie wymogów zdrowotnych
Prace na wysokości mogą być wykonywane jedynie przez ludzi spełniających określone wymagania zdrowotne. Wymagania te reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.). Zawarta w tym rozporządzeniu tabela, w punkcie dotyczącym pracy na wysokości określa zakres badań lekarskich wstępnych i okresowych oraz przeciwwskazania do zatrudnienia przy wykonywaniu tego typu pracy.
Przy pracy na wysokości do 3 m badania wstępne i okresowe obejmują badania ogólne, w zależności od wskazań - neurologiczne, okulistyczne, otolaryngologiczne. Badania okresowe powinny być wykonywane co 3-5 lat (badania dodatkowe w zależności od wyniku badań).
Przy pracy na wysokości powyżej 3 m badania wstępne obejmują badania ogólne - okulistyczne, otolaryngologiczne z ocena błędników. Badania okresowe (ogólne; neurologiczne, okulistyczne, otolaryngologiczne) powinny być wykonywane co 2-3 lata. W odniesieniu do pracowników powyżej 50 lat - co rok (badania dodatkowe, w zależności od wyników badań).
Wady wzroku wymagające stałego noszenia szkieł korekcyjnych stanowią przeciwwskazanie do zatrudnienia (nie dotyczy soczewek kontaktowych).
Roman Majer