Tak orzekł WSA w Białymstoku w wyroku z dnia 15 września 2016 r.
JW wystąpiła o zezwolenie na zmianę lasu w użytek rolny. Wskazała, że potrzeba zmiany wynika z zamiaru jej powrotu do kraju, gdzie wskazane działki są jedynymi należącymi do niej nieruchomościami. Wyraziła zamiar urządzenia na działkach ogrodu warzywno-owocowego oraz posadowienia niewielkiej altany służącej spotkaniom rodzinnym. Wskazała również, że obecnie działki są zaśmiecane, a drzewostan dewastowany i brak jest możliwości dopilnowania porządku.
Prezydent Miasta odmówił prawa do dokonania zmiany lasu na użytek rolny. Uznał, że sam zamiar powrotu do kraju i osiedlenia się w B. nie uzasadnia konieczności zmiany lasu na użytek rolny. Organ ocenił sytuację materialną skarżącej jako zadowalającą, a w związku z tym przekształcenie gruntu leśnego na użytek rolny nie jest niezbędne do zaspokojenia potrzeb życiowych wnioskodawczyni. Również fakt zaśmiecania lasu nie uzasadnia jego zmiany na użytek rolny, gdyż zaśmiecaniu można zapobiec poprzez ogrodzenie działek leśnych siatką.
JW złożyła odwołanie, ale Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzekło o utrzymaniu decyzji w mocy. JW skierowała więc skargę do WSA w Białymstoku.
Sąd wskazał, że podstawę wydanej decyzji stanowił przepis art. 13 ust. 2 ustawy o lasach. Organ go stosujący działa w warunkach uznania administracyjnego, tj. ma obowiązek rozpatrzenia indywidualnego wniosku właściciela lasu z uwzględnieniem wszystkich istotnych okoliczności danej sprawy, samodzielnie oceniając, czy w danym przypadku zaistniały szczególnie uzasadnione potrzeby właściciela lasu, będące przesłanką udzielenia zezwolenia na zmianę użytku leśnego na rolny. Ustawa wprawdzie nie zdefiniowała pojęcia "szczególnie uzasadnione potrzeby właściciela lasu", jednak wedle przyjętego poglądu w orzecznictwie sądowoadministracyjnym należy rozumieć przez nie sytuację wyjątkową. Nie wystarczy ustalenie wystąpienia po stronie właściciela lasu jakiejkolwiek potrzeby przekształcenia terenu leśnego na użytek rolny, ale musi to być potrzeba wykraczająca poza zwykłą, tj. wyjątkowa, kwalifikowana, uzasadniona szczególnymi okolicznościami. Za szczególne potrzeby mogą być uznane tylko takie wyjątkowe, kwalifikowane przesłanki, które w sytuacji konkretnego właściciela przeważają nad zasadą ochrony i trwałości utrzymania lasu. "Szczególnie uzasadniona potrzeba" wskazuje na "konieczność, mus, niezbędność, przymus sytuacyjny". Zmiana przekształcenia lasu w użytek rolny musi być zatem dla właściciela lasu czymś absolutnie niezbędnym w danej sytuacji.
Sąd podkreślił również, że szczególnie uzasadniona potrzeba właściciela lasu, mająca uzasadniać przekształcenie lasu w użytek rolny, musi być aktualna (realna) w dacie występowania z wnioskiem, a nie tylko potencjalna. Oznacza to, że potrzeba ta powinna być na tyle realna, że jej szybkie niezaspokojenie stanowiłoby wręcz zagrożenie dla egzystencji właściciela lasu. Natomiast w rozpatrywanej sprawie skarżąca poprzez przekształcenie lasu w użytek rolny, dąży do poprawienia przyszłej sytuacji w kraju na wypadek powrotu do ojczyzny z Francji, gdzie od wielu lat mieszka i skoncentrowała swoje życie. Jej aktualna sytuacja życiowa nie wymaga rolniczego użytkowania gruntu w Polsce. JW wskazała też wprost, że zamierza wrócić do Polski na stałe dopiero z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego, a w tej chwili ma lat 56. Dlatego też potrzeba rolniczego użytkowana gruntu nie mogła być uznana za sytuację przymusową.
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że dążenie do poprawienia sytuacji materialnej w przyszłości, na wypadek powrotu do kraju z emigracji, przy braku skonkretyzowanej daty powrotu do ojczyzny, nie stanowi szczególnie uzasadnionej potrzeby właściciela lasu, przemawiającej za udzieleniem zezwolenia na zmianę lasu na użytek rolny i oddalił skargę.
Sygnatura akt: II SA/Bk 463/16
Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl, stan z dnia 23 listopada 2016 r.
