Obiekt jest przykładem kamienicy czynszowej z przełomu XIX i XX w., reprezentującej ówczesne cechy architektury wielkomiejskiej. Eklektyczno-secesyjny wystrój wyróżnia ją spośród okolicznej zabudowy tej części miasta.
Kamienica posiada niewątpliwą wartość naukową, stanowiąc element autentycznej, historycznej tkanki miejskiej wpływającej na charakter i krajobraz dwóch z ważniejszych, reprezentacyjnych ulic Warszawy – Koszykowej i Mokotowskiej. Wartość naukowa wynika z zachowania oryginalnej formy i substancji, ponieważ obiekt przetrwał działania II wojny światowej. Budynek jako przykład adaptacji narożnej działki na potrzeby zabudowy czynszowej, z oryginalnymi rozwiązaniami materiałowymi i konstrukcyjnymi oraz wyposażeniem, dokumentuje ówczesne rzemiosło i techniki budowlane oraz kulturę materialną miasta.
Opracowanie: Maria Pietkiewicz