Rzeczniczka tej instytucji Justyna Kostrzewska powiedziała PAP, że stworzenie bazy istniejących i potencjalnych żerowisk bocianów jest niezbędne, by podjąć w przyszłości kompleksowe i długoletnie działania na rzecz ochrony tego gatunku.
W ewidencji mają znaleźć się łąki, pastwiska i nieużytki oraz oczka wodne, stawy, strumienie, źródła i mokradła. Takie podmokłe tereny, często leżące odłogiem od czasu likwidacji Państwowych Gospodarstw Rolnych, są głównym miejscem żerowania ptactwa chronionego.
Według przyrodników, w ostatnich latach zdarzają się jednak przypadki niszczenia tych żerowisk poprzez zalesianie łąk i zamianę użytków zielonych w grunty orne. "Im mniej takich otwartych terenów pozostanie, tym gorzej dla populacji bociana, czajki czy derkacza" – podkreśliła Kostrzewska.
Inwentaryzacja trwałych użytków zielonych i mokradeł pomoże urzędnikom RDOŚ opiniować wnioski właścicieli gruntów, występujących o dopłaty na zalesianie do Agencji Modernizacji i Restrukturyzacji Rolnictwa. Będzie też przydatna do opracowania Planu Zadań Ochronnych dla Ostoi Warmińskiej, który ma powstać do końca roku.
Stworzenie tej ewidencji jest ostatnim zadaniem w ramach projektu LIFE+ "Ochrona populacji bociana białego na terenie obszaru Natura 2000 Ostoja Warmińska", realizowanego przez olsztyńską RDOŚ i Polskie Towarzystwo Ochrony Ptaków. W latach 2011-2013 na poprawę warunków bytowych bocianów na tym terenie przeznaczono w sumie 6,5 mln zł.
Większość wydatków służyło ochronie miejsc gniazdowania i żerowisk bociana. Do jesieni zostanie zmodernizowanych ponad 30 km linii niskiego i średniego napięcia. Trwa przebudowa kilkudziesięciu stacji transformatorowych. Zamontowano blisko 100 słupów z platformami pod bocianie gniazda. Powstały stawy i rozlewiska, które mają ułatwić ptactwu zdobywanie pokarmu. Dofinansowano też remonty dachów tych wiejskich domów, na których gniazdują bociany
Ostoja Warmińska jest obszarem ustanowionym przez ministra środowiska w celu ochrony bociana białego i objętym programem Natura 2000. Zajmuje ona pas o długości ponad 100 km i szerokości do 20 km na północy woj. warmińsko-mazurskiego wzdłuż granicy z obwodem kaliningradzkim. Tutejsza populacja bocianów ma największą liczebność i zagęszczenie w Polsce.