Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania ma powstrzymać podatników przed stosowaniem tzw. „agresywnej optymalizacji podatkowej”. Polega ona na wdrożeniu sztucznych i niemających gospodarczego uzasadnienia czynności pozwalających na osiągnięcie korzyści podatkowych.
Kontrowersje w przypadku klauzuli budzą nie same przepisy normujące to narzędzie, lecz późniejsze jego stosowanie w praktyce. Przedsiębiorcy obawiają się, iż nie zawsze przychylna im administracja podatkowa wykorzysta klauzulę przeciwko nim. Istnieje zatem ryzyko, że przedsiębiorcy mogą zostać niesłusznie objęci klauzulą, mimo że w rzeczywistości ich celem nie będzie unikanie opodatkowania. Ryzyko wynika m.in. z faktu, iż w projekcie znalazło się wiele pojęć niedookreślonych, co daje urzędnikom duży zakres uznaniowości. Ponadto istnieje prawdopodobieństwo konfliktu między podatnikami i organami podatkowymi na tle interpretowania sensu i słuszności niektórych działań biznesowych, które mogą zostać zakwestionowane i uznane za pozbawione gospodarczego uzasadnienia.
Przedstawiciele Pracodawców RP rekomendują aby przed wejściem w życie projektowanych przepisów pracownicy organów administracji skarbowej zostali odpowiednio przeszkoleni, zarówno w zakresie stosowania klauzuli, jak również w zakresie ekonomii i nowoczesnych modeli zarządzania przedsiębiorstwem. Oprócz tego w sprawach o objęcie podatnika klauzulą powinni uczestniczyć wyłącznie urzędnicy najlepiej przygotowani merytorycznie.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Ordynacja podatkowa. Przepisy
|